Geplaatst door Punkclassic komt van oorsprong uit de rock ’n rollhoek
Origineel: The Crickets – I Fought the Law (1960). Sonny Curtis schreef het nummer al in 1958 en nam het mee naar de groep waar hij in 1959 aansloot. Dit waren The_Crickets, waar Buddy_Holly tot oktober 1958 -enkele maanden voor zijn dood- deel van uit maakte. Curtis was zijn vervanger en kon zo mooi zijn schrijfsel meenemen, al duurde het even voordat het op plaat stond. In 1960 verscheen het dan op langspeler ‘In Style with the Crickets’ en als b-kant bij single ‘A Sweet Love’. Een succes werd het nooit en werd bevestigd dat de groep de succesperiode toch echt achter zich had gelaten. En dat terwijl het in ’57 zo voortvarend begon met grote hit ‘That’ll Be the Day’. Hiermee waren ze één van de belangrijkste invloeden in die rijd voor bands als the Beatles en the Kinks.
Toch kreeg het nummer in ’64 wel de bekendheid dankzij zanger Bobby Fuller, die het uitbrengt bij zijn eigen label. Zijn versie krijgt wat lokale aandacht in Texas, maar in ’65 verhuist hij met band naar groter Del-Fi_Records. Gepresenteerd als The Bobby Fuller Four scoort de groep met I Fought the Law een nationale Top 10-hit. Hij gold in die tijd ook als ware belofte binnen de muziekwereld. Des te schokkender was zijn onverwachte dood 6 maanden na deze hitnotering. Hij werd levenloos aangetroffen in een auto, na inademen van dodelijke uitlaatgasdampen. Officiële rapporten spreken van ongeluk of zelfmoord, maar andere bronnen suggereren moord. Het zal waarschijnlijk altijd bij aannames blijven.
Ook andere grootheden als Roy Orbison, Tom Petty en Bryan Adams waagden zich aan een coverversie. The Clash namen het nummer dus op na het horen van de Bobby Fuller-versie. Dat de uitvoering van de Britten zeer geslaagd was, bleek ook wel uit het feit dat dit hun doorbraak was in de VS. Niet dat dit een grote hitnotering werd, maar gaf de groep wel naam aan de andere kant van de oceaan. Ook punkband the Dead kennedys nam een versie op, Green Day had het nummer lang op de setlist. Datzelfde gold voor Bruce Springsteen en zijn E Street Band.
Even in chronologische volgorde, de 3.m bovengenoemde versies, beginnend bij het origineel..