(o) Siw Malmkvist – Ein neues Spiel, ein neues Glück (1967). Deze Zweedse schlagerzangeres zong dus niet alleen in het Zweeds, zo deed ze in 1969 zelfs mee voor West-Duitsland tijdens het Eurovisie Songfestival. Al was ze ook al eens voor Zweden uitgekomen. Haar bekendste lied ‘Liebeskummer lohnt sich nicht’ was een dikke #1 -hit in Duitsland, maar ook hier een radiohit in 1964.
Patricia is dan nog maar net 18, als ze al een jaar of 3 zingt in verschillende Rotterdamse zaaltjes. Haar vader (dirigent en arrangeur) is steun en toeverlaat en is ze meer into de jazz dan waar ze voor gevraagd wordt. Toch zal ze zich moeten toeleggen op de nederlandstalige liedjes om zo een platencontract in de wacht te slepen.
Na deze hit blijven de hits even uit, maar blijft Paay vooral actief als achtergrondzangeres met zus Yvonne. Zo is ze o.a. te horen op ‘Back home’ van The Golden Earring. Voor het verdere levensverhaal van Patricia moet ik u toch richting andere bronnen verwijzen. Maar het begon dus allemaal met ‘Je bent niet hip’.
(o) Simone, Nina – Don’t let me be misunderstood (1964). Ook gecoverd door o.a. Joe Cocker en Cindy Lauper, toch is de versie van Santa Esmeralda & Leroy Gomez uit 1977 de grootste hit.
(o) Piaf, Edith – Une Enfant (1956), geschreven door Charles Aznavour. In het Engels opgenomen door Noel Harrison in 1965 als ‘A young girl’. Het arrangement van deze versie is gebruikt door de Groot en zijn begeleiding en bleek ook zijn doorbraak.
(o) Heel lastig te bepalen wie hier nu het nummer heeft bedacht, te meer omdat het gedeeltelijk afgeleid is van een traditional ‘Little Sadie’ (begin 20e eeuw), dat net als Hey Joe over een man gaat die op de vlucht is na het vermoorden van zijn ontrouwe echtgenote. Songwriter Billy Roberts, die de copyrights bezit vanaf 1962, gebruikt ook nummer ‘Baby, Please Don’t Go To Town’ van zijn toenmalige vriendin (Niela Miller) uit 1955. Of ‘Hey Joe’ van countryzanger Carl Smith uit ’53 hier ook iets mee te maken heeft. De eerste commerciële opname is in 1965 door groep “The Leaves”, waarna in rap tempo groepen als The Byrds, Love en Jimi Hendrix Experience volgen. Toch verdient David Crosby van The Byrds hier de credits, hij ontdekt de song en speelt met zijn groep het nummer al live, waardoor The Leaves het ontdekken.
Er volgen zeer veel coverversies van deze klassieker, meest noemenswaardig is de versie van Willy Deville uit ’92 met mariachitrompetten en krijgt het nummer een Zuid Amerikaans jasje.
Van Veen tekende in “De Wereld Draait Door” nog op dat Cohen destijds zijn persoonlijke waardering uitsprak voor de versie van Herman
(o) Cohen, Leonard – Suzanne (1967). Cohen had het aanvankelijk geschreven als gedicht. De eerste versie op plaat was niet van Cohen zelf -deze verscheen van Judy Collins in 1966- maar nam het zelf toch snel op. Het nummer werd ook opgenomen door onder andere Nina Simone en Frida in het Zweeds (ABBA-zangeres Anni-Frid Lyngstadt in ’71, nog voordat er sprake was van ABBA). R.E.M. noteerde Cohen als co-schrijver van nummer ‘Hope’ (1988), dat deels is gebaseerd op ‘Suzanne’.
oorsprong van
Home » Hit en origineel » 60s » Pagina 2Samen met The Supremes en The Temptations de belangrijkste groep van het befaamde Motown-label in de jaren ’60
(o) Bandy, Lou – Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan? (1939), melodie van refrein Yellow Submarine is praktisch hetzelfde. Bovendien, er zit een NL link in de gesproken intro die te horen is bij de versie die verscheen op de Real Love cd-single en waar Ringo zegt: “…from Stepney to Utrecht…” Bandy staat niet in de credits van ‘Yellow Submarine’ en zal vermoedelijk op toeval berusten.
Voor meer info over dit nummer http://www.wreed-en-plezant.be/wrdprs/2013/03/wie-heeft-er-suiker-in-de-erwtensoep-gedaan/
Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooyer vormen vanaf 1952 een duo, dat muzikaal tot 1976 actief bezig is. Op acteervlak werken de legendarische twee wel langer samen, zoals in serie De_Brekers. Als zangduo hadden Johnny & Rijk hun grootste succes met De Bostella (1967). Beide overleden in 2011 (4 maanden ertussen)
Deze Franse versie is ook veruit de bekendste en wordt door de jaren heen veel gecoverd. Maar tussen al deze covers enkele opvallende, waaronder die van punkband NOFX uit 1997. Van eigen bodem komt de cover uit 2019 door Ellen ten Damme & The Magpie Orchestra.
Oh Waterloopplein als Amsterdamse standard
‘Oh Waterloopplein’ was de nederlandstalige versie, geschreven door Herman Pieter de Boer, onder het pseudoniem Johnny Austerlitz. Hij maakte van het nummer een echt Amsterdamse levenslied, zoals alleen artiesten als Johnny Jordaan en Manke Nelis ze maakten. Sterker nog, Manke Nelis nam het in ’77 ook op met Johnny Meyer. Het nummer werd een ode aan het plein dat in 1882 werd vernoemd naar de Slag bij Waterloo. Dan sluit Oh Waterloopplein weer mooi aan bij het origineel van Jason Crest. De versie van Johnny & Rijk komt dan niet verder dan de Tipparade destijds, een nieuwe Amsterdamse classic was geboren.
