Dit Jamaicaanse duo maakte een cross-over van dance, raps (term hipgop bestond nog niet) en reggae. De twee leden waren Althea Forrest and Donna Reid, bij het uitkomen van de single alechts 17 om 18 jaar. Let op de naam Althia, klopt dit wel? Dit had te maken met de Amerikaanse release van deze single, blijkbaar vond Warner deze naam wat aanlokkelijker
(o) Alton Ellis – I’m still in love (1967; in ’77 was er een re-issue onder het Bambam-label, vandaar ook de verwarring over het jaar van release). Deze Jamaicaan (1938-2008) wordt vaak gezien als één van de grondleggers van de rocksteady-stroming. Sterker nog, google maar eens op “Godfather of rocksteady” en zijn naam komt in beeld. Rocksteady was een wat langzamere versie van de vanaf jaren 50 populaire ska-stroming. Een andere Jamaicaan met artiestennaam Trinity nam hier in 1977 met producer Joe Gibbs een dancehallversie van op. Dat dan wel onder een andere titel, ‘Three piece suit’. (Deze Joe Gibbs was als producer verantwoordelijk voor de grootste hit van 1982 in ons land. ‘Someone loves you honey’ kwam uit onder de naam van June Lodge en Prince Mohamed).
Uiteindelijk waren het de meiden Althea & Donna die met dezelfde instrumentatie een nummer 1-hit scoorden. Onder de titel ‘Uptown Top Ranking’ werd in de UK dan ook een top ranking behaald, in ons land #24. Ze waren in Engeland op dat moment het jongste duo ooit met wen #1-notering. Trinity kwam hierop ook weer met een antwoord, namelijk track ‘Slim thing’, gebaseerd op de eerdergenoemde tracks.
oorsprong van
Home » Hit en origineel » 70sSinds 1974 is dit dé tune van hét iconische radiosportprogramma. De tune is in 2013 opnieuw opgenomen door het Metropole Orkest
(o) Quincy Jones – Chump change (1973). Dit nummer, dat letterlijk “wat kleingeld” betekent, werd speciaal geschreven voor CBS-programma “Now you see it” (tv-quiz). Hier schreef ook latere tv-icoon (wiens naam definitief ten grabbel kwam door aanrandingszaken) Bill Cosby aan mee. De latere producer van o.a. ‘Off the wall’ en ‘Thriller’ voegde het toe aan album ‘You’ve got it bad, girl’.
In 1974 werd het voor het eerst gebruikt voor de tune van hét sportprogramma op de Nederlandse radio NOS langs de Lijn. In 2013 heeft het Metropole Orkest de Langs de Lijn tune echter nog eens laag voor laag opnieuw opgenomen. De nieuwe versie met meer blazers en synthesizer, moest een nieuwe tune worden, zonder het bekende, herkenbare geluid te verliezen.
Zo is na 45 jaar nog steeds deze herkenbare tune van muzikale duizendpoot Quincy Jones mee te neuriën of fluiten. Want probeer de volledige tune, hieronder te horen, maar eens niet mee te doen..
Dat er ook een een link is tussen Jones, Chump change en Belgische legende Toots Tielemans, kunt u hier lezen.
Nadat zanger Hans Sanders enige tijd met Peter Koelewijn in de band 4PK speelde richtte hij in 1974 formatie Bots op. Hier was Koelewijn even bij betrokken geweest, dat wil zeggen, hij produceerde de eerste platen. Daar hoorde ook ‘Voor God en Vaderland’, waarvan ‘Zeven Dagen Lang (Wat zullen we drinken)’
Origineel: Alan Stivell – Son ar Chistr (1970). Dit is althans de eerste geregistreerde opname en een opmerkelijk late ook. Jean-Bernard en Jean-Marie Prima, 2 broers uit Bretagne schreven het lied in 1929 in hun moedertaal. Om het werk op het land wat aangenamer te maken verzonnen ze al wat langer liedjes, maar deze noteerden en bewaarden ze. In de jaren daarop werd het lied plaatselijk door verschillende artiesten opgepikt, ook wel opgenomen, maar nooit uitgebracht. Folkartiest Alan Stivell was in 1970 de ideale persoon om Son ar Chistr op te nemen. Niet alleen vanwege zijn Bretonse afkomst, maar zijn Keltische harp gaf het nummer het juiste geluid mee. Stivell was ook nog eens instrumentenbouwer, dus heeft letterlijk zijn eigen geluid gesmeed.
Overigens is het lied ook nog wel opgenomen onder de titel ‘Ev Chistr ’ta, Laou’, (het ciderlied).
Na Stivell kwamen er meer versies, maar de versie van Bots is de enige noemenswaardige versie in de jaren erop. Weliswaar met een volledig nieuwe tekst, alleen de melodie was afgeleid. Nu klinkt Zeven Dagen Lang (Wat zullen we drinken?) nogal carnaval gerelateerd, niet echt terecht.. Bots komt uit (fanatiek) linkse hoek, wat allesbehalve ongebruikelijk was in de folkscène. De teksten van hun songs zijn dan ook behoorlijk maatschappijkritisch, zo blijkt al uit het volgende stukje tekst:
Eerst moeten we vechten, niemand weet hoelang/ Eerst moeten we vechten voor ons belang
Niet echt carnavalesk dus..nee..dan is de versie van Rapalje uit 1998 (met nieuwe tekst) wel wat gezelliger. Bots neem Zeven Dagen Lang in 2005 ook nog op met een dan nog jeugdige Ali B. Overigens nam Bots het nummer nog in het Duits op als ‘Sieben Tage Lang’, nadat een Duitse band hen coverde. Bots dacht “dit is onze tekst, dat kunnen we zelf in het Duits” en terecht, want het heeft ze nogal wat optredens in Duitsland opgeleverd. Dat kan wellicht ook hebben geleid tot dance anthem ‘How much is the fish’ van Duitse formatie Scooter.
Luister hieronder naar de eerdergenoemde versies. Daar staat ook Like Mike & Dimitri Vegas bij, die de melodie aanwenden op hun single ‘The Chase’ (2020).
Perry Comokan qua stem en reportoire makkelijk in één adem worden genoemd met Bing Crosby, Tony Bennett en Sinatra. De zanger begon zijn carrière in de jaren ’30 en was 2 decennia later een gigantische ster in de VS. Naast een leven als zanger had Perry ook jarenlang zijn eigen Perry Como Show. Maar ondanks zijn ongelofelijke muziekcataloguswas It’s Impossible zijn enige hit hier
Origineel: Armando Manzanero – Somos Novios (1968). Deze Mexicaanse zanger en componist overleed 28 december 2020 op 85-jarige leedtijd aan de gevolgen van het coronavirus. Hij schreef meer dan 600 liedjes en won in 2001 een Latin Grammy voor zijn album ‘Duets’. De impact op de latin-muziek was met zijn (romantische) Bolero was aanzienlijk en kreeg Manzanero veel muzikaal respect. Dat resulteerde in 2010 en 2014 in een Lifetime Achievement Awards bij de Latin Grammy Awards. De Mexicaanse president Andres Obrador verklaarde na zijn dood: “Armando Manzanero was a sensitive man, a man of the people. That’s why I lament his death. He was also a great composer.”
Manzanero schreef ‘Somos novios’, een van de meest karakteristieke liederen van de Latijns-Amerikaanse romantische ballad. Het is tientallen keren gecoverd in zowel het Spaans als het Engels onder de titel ‘It’s Impossible’. Naast Como namen ook Shirley Bassey (’71) Elvis Presley (’73), Andrea Bocelli (’06) en Mick Hucknall (’12) een studioversie op. Dit om maar aan te geven dat deze titel een behoorlijke legacy met zich meedraagt.
De versie van Como bereikte een top 10-notering in o.a. VS, UK en Canada (NL #20, Vlaanderen #29). Het is zijn enige notering in de Top 40 in alle jaren en dat voor zo’n grote naam. Door het grote succes van de crooner met It’s Impossible, besloot men dat er een album moest volgen. Dit werd er een met dezelfde titel en bevatte ook covers door Como van l Simon & Garfunkel en the Beatles. Maar bij de naam Perry Como zullen de meesten toch denken aan zijn coverversies van vele kerstclassics- en shows..
Het liedje ‘See See Rider’ word in ons land al gauw geassocieerd met het sinas merk Si-Si, wat op zich niet heel verwonderlijk is, daar ze het al jaren gebruiken in hun reclamespots. Geef ze eens ongelijk, het is een vrolijk en aanstekelijk liedje, dat met de juiste beelden een zomers gevoel kan opwekken. Waarschijnlijk was het voor mij ook de eerste keer dat ik het liedje hoorde, met zomerse beelden en een jonge man die met Piaggio driewieler sinas rond bracht, een ‘Si-Si rider’ dus.
Origineel: Gertrude “Ma” Rainey – See see Rider (1925).
Toen ik rond 2005 door een leidinggevende werd geïntroduceerd in het werk van blueslegende Leadbelly, ontdekte ik dat het nummer al veel ouder was dan ik tot dan toen dacht. Ook de tekst was eigenlijk helemaal niet zo vrolijk als het zo overkomt in een vrolijke reggaeversie.
“See See Rider..See what you have done..” “See See Rider..See what you have done..” “You made me love you, now your man done come”
Liefdesproblemen dus, niets om vrolijk over te doen. Tekstueel eigenlijk niet geschikt voor een frisdrank reclame met vrolijke mensen. Maar ach, wie luistert er nou naar een tekst tijdens een reclamespot zullen ze gedacht hebben.
Blues standard
Toch was de versie van Leadbelly uit 1935, opgenomen voor The American Record Company (ARC Records), niet de eerste versie. Die eer komt toe aan Gertrude ‘Ma’ Rainey, een van de eerste blueszangeressen die enige bekendheid genoot. Deze mevrouw nam het nummer op als ‘See See Rider Blues’ in 1924. En dat met Louis Armstrong op kornet, Charlie Dixon op Banjo en Fletcher Henderson op piano, niet de minste namen. Omdat zij de eerste was die het opnam krijgt zij de meestal de credits. Maar dat maakt haar daarom nog niet tot schrijfster van het lied. Ze was net als veel tijdgenoten ongeletterd, en dus als zou ze het willen, niet kunnen schrijven, ze heeft het waarschijnlijk gewoon opgepikt in het vaudeville circuit waar ze zich in bevond.
Maar wie dan wel? En waar gaat het nummer nou precies over? Se See Rider is waarschijnlijk een fonetische spelling van C. C. Rider, zoals het lied ook wel bekend is, waarbij C.C. kan staan voor ‘Church Circuit’ bestaande uit rondtrekkende predikanten dan wel ‘County Circuit’ bestaande uit advocaten die rondtrekkende rechters (Circuit Judge) nareizen.
Herkomst C C Rider
Een andere bluesgrootheid Big Bill Broonzy echter, heeft het op zijn laatste opnamesessie uit 1957 tussen de nummers door over de voorgeschiedenis van het nummer. Hij heeft nog de echte See See Rider gekend verteld hij op zijn laatste live opname opgenomen in Baarn 1956.De eerste keer dat hij het nummer hoorde was in 1908 van een man die op schepen werkte en graag op het water was, en dat de titel eigenlijk ‘Sea Sea Rider’ was. Het getuigd in ieder geval van het feit dat het nummer al veel ouder is dan 1924, hoe oud? Wie zal het zeggen, het gaat hier om een zogenaamde traditional, die zijn niet zelden 150 tot 200 jaar oud.
Naast de eerder genoemde Ma Rainy en Leadbelly hebben vele artiesten het nummer oogenomen, Chuck Willis, The Animals, Ray Charles, The Who, The Everly Brothers & Jerry Lee Lewis zijn enkele voorbeelden. Ook Elvis dus, die het meerdere malen opnam, ook in 1970. Maar bekender is zijn uitvoering tijdens het Aloha_from_Hawaii_Via_Satellite. Dit is het eerste concert dat via de satelliet aan een wereldwijd publiek werd aangeboden.
Hollandse versie See See
Het nummer, zo wel See See Rider als C. C. Rider, stond wel geteld een keer in de Nederlandse hitparades, dat was in de Top 40 in 1965, door de Amsterdamse band Johnny Kendall & the Heralds, ze bereikte de eervolle 37ste plek. Als componisten worden hier ‘Javelin & van Kooten’ aangevoerd, Jackie Javelin is het alias voor producer Casper Koelman en ‘van Kooten’ is natuurlijk niemand minder dan Veronica diskjockey en platenbaas Willem ‘Joost den Draaier’ van Kooten. Koelman en van Kooten werkten veel samen en het was niet de eerste keer dat hun naam op Nederlandse nederbeat singles verscheen als componisten. Slimme gasten dus.
Jackson 5 nam niet alleen dit nummer op, maar een heel kerstalbum met ook o.a. ‘I saw mommy kissing Santa Claus’ en ‘Frosty the Snowman’
(o) Reser, Harry & his Orchestra – Santa Clause is coming to town (1934). Zeer veel gecoverd: de eerste memorabele versies kwamen van Bing Crosby (nog vóór hij ‘White Christmas’ opnam), Frank Sinatra (nam in 1992 nog hetzelfde nummer op met Cindy Lauper), Perry Como, gevolgd door opnames van Four Seasons, Bruce Springsteen and E-Street Band. Wat recenter zijn de opnames van o.a. Mariah Carey, Miley Cyrus en Michael Bublé. Die van The Jackson 5 krijgt over het algemeen de meeste radio airplay.
(o) Creedence Clearwater Revival – Proud Mary (1968). Zeer veel gecoverd door o.a. Solomon Burke, live nog veel vaker door onder meer Bruce Springsteen, Elvis Presley en wat recenter, James Bayer.
Tekst was gericht tegen de Vietnam-oorlog, steevast in top 5 van de jaarlijkse Top 2000
(o) It’s A Beautiful Day – Bombay calling (1968), It’s A Beautiful Day stond ooit in het voorprogramma van Deep Purple, dus de heren moeten het nummer wel hebben gehoord. Echter zijn de namen van de oorspronkelijke componisten nooit vermeld. Toch gaf zanger Ian Gillan toe dat het intro (keyboard gedeelte) van ‘Child in time’ gebaseerd was op ‘Bombay calling’.
Oye como va, ofwel “luister hoe dit klinkt / gaat”. Het is was één van de 3 grote hits van Santana’s 2e album Abraxas. De andere nummers waren ‘Samba pa ti’ en Black magic woman.
Oye como va Mi ritmo Bueno pa gozar Mulata
Ofwel: Luister goed naar het ritme, geeft plezier, vrouw van gemengde afkomst
(o) Puente, Tito – Oye como va (1963). Puente schreef het nummer met het lied ‘Chancullo’ in zijn achterhoofd. Hij nam deze met blazers gevulde track zelf op in 1959, maar schreef het niet zelf. Arcaño y sus Maravillas met Chancullo (1957) kan niet onvermeld blijven in dit verhaal, dit was namelijk de eerste versie. Het orgeltje is later ook te herkennen in Oye Como Va in de versie van Santana. Cubaanse bassist Israel “Cachao” Lopez schreef het nummer dat weer terug te leiden is naar ‘Mambolandia’. Dat nummer is in 1949 opgenomen door Julio Gutiérrez met zijn orkest. Onder dit artikel zijn al deze versies met elkaar te vergelijken.
De Puerto Ricaanse percussionist Tito Puente scheen aanvankelijk allerminst blij te zijn geweest met de coverversie van Santana. De latin song (lees Cha cha cha) kreeg een rock- en blueslading mee, inclusief Hammond orgel, dus een rijke instrumentatie. Puente was aanvankelijk kwaad dat een latinrockband met zijn nummer aan de haal ging. Maar het werd snel duidelijk dat Puente ook als medeschrijver vermeld werd en meedeelde in de royalties. Vanaf dat moment had Santana er in Puente één van de grootste fans bij. Het leverde Puente immers ook weer fans op. Maar doordat de oorsprong te herleiden is naar meerdere landen en het veel is gecoverd, blijft de track mondiaal populair. Oye como va van Santana werd een hit in de VS, Mexico, Australië, maar ook in ons land (#16).
Kijk en luister hieronder naar de hierboven genoemde nummers in chronologische volgorde..
De eerste uitvoering van Santana bevat ook een instrumenteel -jazz met latin-klanken- gedeelte, getiteld ”Gypsy queen’, dat oorspronkelijk van Hongaarse jazzgitarist Gábor Szabó is. Santana neemt in 2012 nog een ode op aan hem, genaamd ‘Mr. Szabo’
(o) Fleetwood Mac – Black magic woman (1968). Geschreven door Peter Green, toen de band nog voornamelijk blues-georiënteerd was, nog ver voor de groep een zeer groot publiek zou gaan bereiken vanaf ’75 en waren alleen oerleden Mick Fleetwood en John McVie vanaf het begin aanwezig.
