Niet ‘If you love somebody set them free‘ uit 1985 was Sting’s debuutsingle, maar deze ‘Spread a little hapiness’. De zanger/bassist zat toen nog bij the Police en was van een solocarrière nog geen sprake. Al was hij wel (tijdelijk) aan het acteren geslagen
Origineel: Binnie_Hale – Spread little hapiness (1929). Het lied kwam uit musical Mr Cinders, geschreven door Vivian Ellis and Richard Myers. Ellis schreef het lied, Jay Wilbur and His Orchestra verzorgde de muziek, de stem was van Hale. Het verhaal in in wezen het sprookje van Cinderella, maar de man/vrouw-rollen werden omgedraaid. Binnie (in de rol van Jill Kemp) zong het lied, dat in 1929 nog apart werd uitgebracht door Columbia Records.
Het nummer is weinig gecoverd, de eerst bekende cover volgt pas na 54 jaar in de film Brimstone_and_Treacle. Dit is de filmversie van een televisieserie, waarin Sting zijn acteerdebuut maakt. Op muzikaal vlak maakt hij zijn solodebuut, als er van een solocarrière nog geen sprake is. Nu was Sting in die periode al wel duidelijk de frontman bij The Police. Er kwamen steeds meer wrijvingen tussen hem en de overige leden, maar dat terzijde.
Sting bereikt met zijn versie van Spread a little hapiness in de UK en Ierland plek 16, daarbuiten geen noteringen. De soundtrack van Brimstone and Treacle is voor fans van Sting en the Police wellicht de moeite. Er staan naast nummers van de zanger, nummers van labelgenoten Squeeze en Go-go’s, ook 3 nummers van the Police op. Weliswaar een nummer met een roadie op de drums en een zangeres op een andere track. Ach zoek die.maar eens op bij een streamingsdienst als Deezer of Spotify.
De opnames voor de clip van het nummer waren voor Paul Young het meest waardevol. Hij ontmoette het model uit de clip Stacey Smith met wie hij later 3 kinderen kreeg
(o) Jack Lee – Come back and stay (1981). Jack maakt vanaf 1974 deel uit van de in Los Angeles gevestigde band The Nerves. Met punkpop maakte de groep in een korte tijd aardig naam en waren inspiratiebron voor bands als the Knack. Ze toerden met Ramones, maar waren vooral de band van ‘Hangin on the telephone’. Dat nummer werd in 1978, 2 jaar na de originele versie, een hit voor Blondie. Nerves waren in ’77 reeds uiteengevallen en Lee betrad het solopad. Zijn solowerk slaat niet echt aan, maar via Ann P Munday van CBS Records belanden 3 nummers bij Paul Young.
Die maakt er dankbaar gebruik van en heeft met de track als 2e single van album ‘No Parlez’ een wereldhit. De opvolger van ‘Wherever I lay my hat’ (ook een cover waarover nog een blogje volgt) bereikt hier #2. In Duitsland en België scoorde de Brit zowaar nog hoger, in de VS #22. In 2006 kreeg het nummer van Young een plek in de game Grand Auto Theft. Voor liefhebbers van electronische sound, is de versie van Franse danceformatie Chicane een tip.
Om de 10e sterfdag van Elvis Presley te gedenken nam het Britse synthpop duo tijdens een tv-uitzending een cover op. Vanwege de grote belangstelling doken de leden de studio om een singleversie te kunnen uitbrengen
(o) Gwen McCrae – You Were Always on My Mind (1972). Johnny Christopher, Mark James (schreef ook ‘Suspicious minds’) en vooral Wayne Carson schreven het nummer voor zanger B._J._Thomas. Deze zanger bleef in Europa redelijk onbekend, in de VS was dat compleet anders. Hij nam het in 1970 op, maar verscheen pas in 1996 voor het eerst op plaat (lees: cd). Elvis Presley coverde meerdere nummers van hem, zoals I_Just_Can’t_Help_Believing. Toch werd zijn versie van Always on my mind nooit uitgebracht en McCrae het origineel krijgt toegeschreven. Gwen was getrouwd met George, die toch het meest bekend is door classic ‘Rock your baby’. Gwen’s eigen grootste hit was ‘Rockin’ Chair’ (1975).
Groot aantal coverversies
Vele coverversies volgen elkaar al hetzelfde jaar op, zoals de country- getinte release van Brenda Lee. Maar veel memorabeler is de cover van “The King” Elvis Presley. Uit zijn perspectief bezingt hij het moeten missen van vrouwlief Priscilla, die hij een maand moet missen. In zijn thuisland verschijnt ‘Always on my mind’ als b-kant van ‘Separate Ways’, in Europa is dit andersom. Zijn versie wordt ook als één van zijn sterkste tracks gezien, zoals ook in deze voting. De coverversie uit 1981 van country-icoon Willie Nelson kan evenmin onvermeld blijven. Bij de Grammy’s werden de titels Song Of The Year, Best Male Country Vocal Performance en Best Country Song binnengehaald. Nelson werd overgehaald door Merle_Haggard om dit nummer solo op te nemen, al wilde Willie het samen opnemen. In ons land bereikt hij er plek 17 mee, in het meer country-getinte Amerika was het een top 5-hit.
De Pet Shop Boys wilde aanvankelijk Elvis-nummer ‘ Baby Let’s Play House’ opnemen voor ITV-special “Love me Tender”, een Elvis Presley-special. Dat nummer ging niet door en werd het ‘Always on my mind’. Maar dit alleen als er afscheid werd genomen van de country-invloeden en er een nieuw nummer zou ontstaan. Afgezien van een andere (pop-)stijl kwam er een extra couplet bij en het einde van elk refrein klonk even anders. Het werd de meest succesvolle versie van alle, met een top 5-notering in vrijwel geheel Europa, VS en Australië.
Buffalo Stance was de debuutsingle van de Zeedse zangeres. Het succes van deze single wist ze alleen nog in 1994 te overtreffen metYoussou N’Dour (7 Seconds)
(o) Morgan-McVey – Looking Good Diving with the Wild Bunch (1986). Dit was de B-kant van single ‘Looking good diving’, waarop de eerste “schetsen” van Buffalo Stance al hoorbaar zijn. Neneh is hier zelf al te horen met de tekst:
Who’s looking good today? Who’s looking good in every way? No style rookie You better watch don’t mess with me No moneyman can win my love It’s sweetness that I’m thinking of We always hang in a Buffalo Stance..
Stock Aitken & Waterman tekenen voor de produktie van de single ‘Looking good diving’. Met de B-kant heeft dit gerenommeerde producerstrio weinig van doen. Deze remix kwam op naam van The Wild Bunch, een collectief van wat DJ’s en andere kunstzinnigen uit Bristol. Een aantal van deze startten in 1989 de later invloedrijke formatie Massive Atrack.
Neneh en Cameron McVey leerden elkaar kennen op de set van een fotoshoot van modemerk Buffalo. Ze werden een setje en McVey moedigde haar aan teksten te schrijven. Dit kwam dus eerst tot uiting op het B-kantje van bovengenoemde single, die overigens behoorlijk flopte. Toch gingen Cherry en McVey daarna samen verder en werd laatstgenoemde haar vaste autheur en producer.
Cherry’s debuutalbum ‘Raw like sushi’ bevatte meerdere singles die de hitlijsten haalden: ‘Manchild’, Kisses in the wind’, Inna City Mama’. ‘Buffalo Stance’ is toch de enige classic van al deze singles met #3-noteringen in de VS en UK. In ons land en Zweden (niet vreemd natuurlijk) werd de hoogste positie behaald. Over de track verklaarde Cherry zelf:
“It’s not a feminist record – none of my songs are. It’s about female strength, female power, female attitude”.
Dezehoes hoort bij de single-uitgave van Mannish boy uit 1988. Het nummer werd tientallen jaren na de eerste release opnieuw uitgebracht dankzij het gebruik in een spijkerbroekreclame
(o) Bo Diddley – I’m a man (1955). Het nummer was het antwoord op een nummer van..Muddy Waters. Die nam een jaar eerder het door Willie Dixon geschreven ‘Hoochie Coochie Man’ op. Deze track over Hoodoo spiritualiteit wordt gekenmerkt door blues met Stop-time ritmes. (De coverversie van Motörhead maakt daar geen gebruik van). Diddley schreef dus als antwoord ‘I’m a man’, over zijn status als man. In het zuiden werden donkere mannen nog weleens laagdunkend “boys” genoemd. Het nummer werd een B-kant van single ‘Bo Diddley’. Hij en Muddy waren stalgenoten bij Chess Records (net als o.a. Chuck Berry) en stonden dus (met Elvis bij Sun Records) aan het begin van rock ’n roll in 1955. De twee kenden elkaar, al was Muddy op dat moment meer selfmade en stond vanaf 1943 op het podium.
‘I’m a man’ is later nog gecoverd door o.a. the Who, Jimi Hendrix en the Yardbirds. De laatstgenoemde bereikt hier zelfs #17 mee in de Billboard Hot 100 in 1965. De riff van het nummer is ook nog gebruikt in ‘Bad to the bone’ (1982) door George Thorogood.
Lees hier het meest uitgebeide interview van Rolling Stone met Diddley om een goed beeld van hem te krijgen. Deze is uit 1987, Bo overleed in 2008 op 79-jarige leeftijd.
Meerdere versies
Muddy Waters nam Mannish boy dus op in 1955 met mondharmonicaspeler Junior Wells, die later ook met Rolling Stones werkte. Oorspronkelijk werd het nummer uitgebracht als ‘Manish boy’, dus met één “n”. Normaal werkte Waters met de legendarische Little_Walter, die in de Rock and Roll Hall of Fame belandde. Waters nam meerdere studioversies op van Mannish boy, naast de eerste versie werden ook 1968 en 1977 opnames gemaakt. Na zijn dood in 1983 (hij werd 70) is het nummer in 1986 opgenomen in Blues Hall of Fame. Wellicht was dit de reden dit nummer te gebruiken bij een spijkerbroek commercial in 1988. Reden genoeg om de track opnieuw uit te brengen en zo belandt het in Europa in de charts. In ons land bereikt het positie 8, niet gek voor een track die de artiest in 1955 al opnam. Al was dit wel de laatste opname uit ’77.
Toonaangevend blad Rolling Stone riep Mannish boy in 2004 uit als nummer 230 van de 500 Greatest songs of all Time.
Nadat Anita en Lee al eerder verschillende podia deelden, besloten de Rotterdamse artiesten samen een duettenalbum op te nemen. Dat werd ‘Run to me’ met naast de titeltrack ook covers als ‘Endless love’ en ‘Islands in the stream’
(o) Bee Gees – Run to me (1972). Uit de beginperiode van de groep rond de Australische broers Gibb. Het nummer is de eerste single van 10e album (8e internationaal) ‘To Whom It May Concern’. Het verschijnt in een overgangsperiode van de groep, die qua sound zoekende lijkt. Single ‘Run to me’ doet het wereldwijd goed met hoge noteringen in o.a. Australië, VS, UK en Zuid-Afrika. In ons land valt de score met plek 28 wat minder hoog uit. De track gaat over verlangen van een man om opgemerkt te worden door een vrouw die haar liefde is kwijtgeraakt. Ofwel, “Ren naar mij”, dat vlak na de release gecoverd wordt door Andy Williams.
Anita Meyer en Lee Towers coveren het voor het gelijknamige album vol liefdesduets. Het levert het Rotterdamse duo een top 10-notering op begin 1986 in de Top 40. Opmerkelijk is dat dit voor zowel Towers als Meyer hun laatste verblijf in de top 10 betekent.
Dionne Warwick neemt Run to me ook op in ’85, met Barry Manilow. Andere versies worden opgenomen door o.a. Sarah Vaughan, Brenda Lee en ander duo Susannah Hoffs (Bangles) & Matthew Sweet. Anita Meyer neemt het nummer in 1993 nog eens op met Paul de Leeuw en komt op zijn live-album ‘Plugged’. Barry Gibb neemt het in 2020 zelf nog eens op met zangeres Brandi Carlile (zie ook Black Hole Sun).
Deze groep is deels ontstaan uit een andere Amerikaanse r&b-groep, Timex_Social_Club. Dit was verreweg de grootste hit van de groep met een #5-notering in ons land. In de Billboard Hot 100 werd de lijst zelfs 2 weken aangevoerd met ‘Lean on me
(o) Bill Withers – Lean on me (1972). Het is de eerste single van zijn 2e album ‘Still Bill’, nadat hij al eerder doorbrak met ‘Ain’t no sunshine’. Met leden van de Watts_103rd_Street_Rhythm Band tourt hij rond en kent meerdere successen in de jaren ’70. Dit is het decennium erna tanende en komt ook nog in de clinch met Columbia Records. Deze laatste heeft een grote vinger in de pap in de carrière van Withers, die halverwege jaren ’80 de muziekindustrie achter zich laat. Hij is al enkele jaren met “pensioen” als ‘Lovely day’ in geremixte vorm (door Ben Liebrand) in 1988 goed scoort. Morele problemen heeft de zanger niet, hij brak pas door op z’n 32e en had al een leven daarvoor.
In ‘Lean on me’ beschrijft Bill Withers de wereld waar hij vandaan kwam, alvorens hij naar California vertrok. In West-Virginia stonden mensen anders in het leven, lieten elkaar niet snel barsten, zoals in Los Angeles. “Even in the rural South, there were people who would help you out even across racial lines. Somebody who would probably stand in a mob that might lynch you if you pissed them off, would help you out in another way.”
Dat het nummer nog in het collectieve geheugen zit, zal ook komen door Mary J Blige. Zij zingt ‘Lean on me’ in 2009 tijdens de inauguratie van Barack Obama. Misschien nog wel mooier is de versie van Stevie Wonder met John Legend. Zij zingen het nummer tijdens de Introduction in the Rock and Roll Hall of Fame in 2015. Halverwege komt ook Bill Withers meezingen, hetgeen zijn eerste publieke optreden betekent sinds zo’n 30 jaar!
Covers zijn er ook opgenomen (studioversies) van o.a. Tom Jones, Al Green en Seal.
. In 1987 neemt U2 deze versie op voor het album _A Very_Special_Christmas. De opbrengsten van dit album gingen destijds naar Special_Olympics een organisatie die sporttrainingen en -wedstrijden organiseert voor mensen
(o) Darlene Love – Christmas (Baby please come home) (1963). Geschreven door Jeff Barry, Ellie Greenwich en de beroemde (of beruchte) producer Phil Spector. Dit schrijverstrio was in die periode verantwoordelijk voor vele (doo wop-) hits als ‘Do wah diddy’ en ‘Be my baby’. Het nummer dat Love inzong werd in 1963 op single uitgebracht, zonder succes. Het nummer kwam uit op dag uit op de dag dat Kennedy werd vermoord, wat de “holiday mood” behoorlijk temperde. Toch is het nummer later wel op waarde geschat, door vakblad Rolling Stone in 2010. Een veelvoud aan covers volgt in de loop van de jaren.
De versie van U2 wordt in juli 1987 opgenomen tijdens the Joshua Tree Tour. Moet wel vreemd zijn geweest zo midden in de zomer, maar ach, het wad coor een goed doel. Het leuke was dat origineel vertolkster Darlene Love ook meezingt op deze versie, die nog jaarlijks airplay krijgt. Daarnaast mocht ze vanaf 1986 meerdere keren opdraven om dit nummer te performen in de David Letterman Show. Deze talkshowhost had weinig op met kerstnummers, maar had toch een zwak voor dit soulvolle lied.
Meerdere toekomstige beroemdheden werkten mee aan het nummer op een moment ze zelf nog moesten doorbreken Zo werkten Leon Russell en Sonny Bono mee en was Cher (toen al!) te horen als achtergrondzangeres. 36 Jaar later nam ze zelf een cover op van ‘Christmas’, met de autotune van ‘Believe’ uit dezelfde periode. Een bekendere cover is die van (wie anders) Mariah Carey, die het in 1994 opnam voor album ‘Merry Christmas’. Hierop is ook evergreen ‘All I want for Christmas’ te vinden. Daarnaast heeft een leger aan artiesten zich ook aan Christmas (Baby please come home) gewaagd. Hieronder artiesten als Jon Bon Jovi, Lady Antebellum, Michael Bublé, Leona Lewis en Smash Mouth. Zelfs punkband The Offspring heeft in 2020 een coverversie opgenomen.
Met dit drankje moet het gaan lukken bij de vrouwen, maar deze ‘Funky cold Medina’ brengt de rapper louter in de problemen.. de single zelf brengt Tone Loc hier in de top 20. De samples uit deze track komen van meerdere originals
(o) Foreigner – Hot blooded (1978). De belangrijkste gitaarriff komt uit dit nummer, dat als opvolger van ‘Cold as ice’ niet verder komt dan een tipparadenotering.
(o) Kiss – Christine Sixteen (1977). Was een hit in de VS destijds (1977), die nogal wat stof deed opwaaien. Gene Simmons schreef de tekst over een oudere man die zijn oog laat vallen op een 16-jarig meisje. Het leverde een boycot op van meerdere radiostations. Op de demoversie zouden de nog jonge Eddie en Alex Van Halen zijn te horen, maar werden vervangen op de uiteindelijke versie.
(o) Rolling Stones – Honky tonky women (1969). Deze nummer 4-notering leverde de ritmesample met koebel.
(o) The Gap Band – Burn rubber on me (Wanna you wanna hurt me) (1980). Drumintro wordt ook in Funky cold Medina als drumintro aangewend. Zie ook Straight outta Compton
Na zijn grootste succes met Wild thing bereikte hij met ‘Funky cold Medina’ nog eenmaal de hitlijst. Nadat het muzikaal wat minder werd is Tone Loc (vaak vermeld als Tone-Lōc) aan de slag gegaan als stemacteur.
I feel for you is opgenomen met niet de minste artiesten. Zo is Melle_Mel te horen als rapper en kwam ook Stevie Wonder opdraven om de mondharmonica ter mond te nemen
(o) Prince – I feel for you (1979). Van zijn 2e album ‘Prince’ waarop de dan nog 20 á 21-jarige artiest zelf tekent voor compositie en uitvoering. Daarnaast produceert hij ook het gehele album, dat nog vooral een r&b- en discogeluid laat horen. De voortekenen voor een supersterrenstatus waren voor het goede oor toch al hoorbaar. Maar ook commerciëel was er een opgaande lijn, want het was zijn eerste plaat die de platinum status bereikte. Dit was begin 1980, als ook single ‘I wanna be your lover’ -de eerste van Prince die- de charts haalt (#11). ‘I feel for you’ is een albumtrack, waarop de zanger uit Minneapolis zijn falsetstem als muzikaal wapen gebruikt. De sex is als thema al aanwezig en het zou op 3e album ‘Dirty Mind’ alleen maar broeieriger worden.
Het waren eerst nog the Pointer Sisters die ‘I feel for you’ in 1982 coverden voor hun album ‘So Excited!’. Net als Prince brachten ook deze dames hun versie niet uit op single, ‘I’m so excited’ was de grote hit.
Versie Chaka Khan
De cover was een initiatief van haar producer Arif Mardin, die een cassette van de platenmaatschappij van Prince kreeg. Khan moest niet veel van popmuziek hebben, maar was een groot Prince-fan. Bovendien had ze na teleurstellende verkoopcijfers van 2 voorgaande solo-albums een hit nodig. De tekst kon Chaka zo overnemen, omdat het (lust-)verlangen naar een genderneutraal persoon was gericht. Qua instrumentatie werd er wel veel toegepast, zo werd een rapgedeelte toegevoegd (van Melle Mel uit The Furious Five). Rap was nog vrij ongebruikelijk in de popmuziek en Chaka was er aanvankelijk ook niet blij mee. Uiteindelijk kon Mardin haar overtuigen van de toegevoegde waarde. Ook het mondharmonicageluid van Stevie Wonder is niet weg te denken, alsmede de bas synthesizer door David Frank.
De rol van Wonder is zowaar nog groter in dit verhaal, vanwege een sample. Rond minuut 3:00 zijn er 2 kleine vocale samples te horen uit ‘Fingertips part 2’ door Little Stevie Wonder. In 1963 was dit namelijk nog de artiestennaam van Wonderke.
Leuk om te vermelden is dat Stevie degene was die ‘Tell me something good’ schreef, de eerste hit voor Khan. Dit was overigens nog met begeleidingsband Rufus. Veel pophits had ze niet, ze had ook meer met jazz, want over dit nummer zei ze ooit: “I can sing that kind of stuff in my sleep”. Toch werd het voor de zangeres haar grootste hit, met een #1-notering in de UK, #3 in de VS. Alleen in ons land was een remix-versie van ‘I’m every woman’ een grotere hit van haar (#9 tegenover #12).
