Voor rapper Nas is dit zijn grote doorbraak bij het grotepubliek met een Top 10 hit in half Europa. Voor Lauryn Hill was dit haar eerste buiten Fugees, waar ze op dat moment nog wel deel van uitmaakte. Het bevat meerdere samples, die maar even doorbesproken moeten worden. Het nummer heeft overigens een subtitel, ‘Imagine that’
“If I ruled the world, imagine that I’d free all my sons, I love ‘em love ‘em baby”
Origineel: Kurtis Blow – If I ruled the world (1985). Kurtis was zelf positief over de versie van Nas met Lauryn Hill: “They sent me a tape of the song, I heard Lauryn Hill in the background and I knew it was her. I played it over and over, it was incredible. I knew it was going to be a mega-hit.” Het refrein, gezongen door Hill is een interpretatie van Blow’s vocalen. Maar Blow heeft een heel andere benadering in zijn tekst:
“If I ruled the world I’d love all the girls, I love ‘em, love ‘em, baby”
De versie uit 1985 bevat een sample van Trouble Funk track ‘Pump it up’ (1982). Voor echte hiphopliefhebbers: deze en ook tracks van o.a. LL Cool J zijn te horen in film “Krush Groove”.
(o) Whodini – Friends (1984). Synthesizer-bliepjes uit deze old school hiphoptrack zijn als sample gebruikt. Whodini was als New Yorkse rapgroep één van de eersten die een r&b-twist in hun rapnummers toevoegden. Dit zou later zelfs de nieuwe stroming New_jack_swing vormen. Manager van de groep in hun beginjaren was niemand minder dan Def Jam-oprichter Russell_Simmons. Whodini is nooit echt doorgebroken, maar zijn binnen de hiphopscène toch altijd zeer gewaardeerd gebleven. Officiëel bestaat de groep nog steeds, ondanks overlijden van mede-oprichter John Fletcher.
Nas’ track bereikt in de Billboard Hot 100 slechts positie 53, dat ging in Europa veel beter. In ons land werd #9 bereikt, in Frankrijk en Duitsland bijvoorbeeld #4. Al was dit Nas’ grootste hit in zijn carrière, zijn naam in de hiphopwereld was hiermee wel gevestigd.
Deze cover was de b-kant van single Holy Smoke, afkomstig van album ‘No Prayer for the Dying’ (1990). De andere song op de single is ‘All in your mind’, cover van Britse band Strays.Holy Smoke zelf bivakkeert 3 weken in de nederlandse Top 40, waar het #29 bereikt
Origineel: Golden Earring – Kill me (Ce Soir) (1975). Het nummer wordt de single die album ‘Switch’ moet gaan promoten. “Switch” staat voor de verandering van de muzikale koers die de Haagse groep gaat varen na succesalbum ‘Moontan’ (1973). Dit was natuurlijk het album waar wereldhit en carclassic ‘Radar Love’ op staat. Hier is genoeg over geschreven, Kill me is een wat onbekendere, maar niet minder interessante single. Een tekst vol tragiek, Hay op zijn best en gesteund door een donkere, maar rijke instrumentatie, inclusief strijkers. Er werd een toetsenist (Robert Jan Stips, later the Nits) aangetrokken, de sound werd symfonischer, experimenteler en wat donkerder. Het pakte muzikaal sterk uit, commerciëel wat minder, al bereikte ‘Kill me’ nummer 5 in de Top 40. Bij onze zuiderburen werd #20 aangetikt, niet slecht voor een meer muzikaal dan hitpotentëel nummer.
Golden Earring als inspiratiebron Iron Maiden-oprichter
De Earring tourde met de grootste namen als Jimi Hendrix Experience, the Who, Ted Nugent, Kiss, Rush and Aerosmith. Bassist Rinus Gerritsen zou zelfs door de manager van Jimi Hendrix zijn benaderd om in zijn band verder te gaan. Wat jaren later stond ook drummer Cesar Zuiderwijk in de belangstelling van een grote band, namelijk The Who. Deze was na het overlijden van Keith Moon immers op zoek naar een nieuwe drummer. Beiden hadden vriendelijk bedankt destijds, over loyaliteit kon niet worden geklaagd.
Dit maar om aan te geven dat Golden Earring is groot aanzien had binnen de rockscène. Iron Maiden-oprichter Steve Harris had de band live gezien te Londen in 1973. Hierop ontdekte hij album ‘Moontan’ en is de Earring blijven volgen. Toch besloot Harris niet een nummer van Moontan te coveren maar van opvolger Switch. Kill me (Ce Soir) was een uitdagende track, zeker gezien de gitaarsolo’s van George Kooymans. Iron Maiden maakte er een nog stevigere versie van, maar de dramatiek bleef toch intact. Luister hieronder naar beide versies.
De band rond het alter ego van zanger Brian Warner, die hij oprichtte met Scott Puteskyin 1989. De groep begon aanvankelijk als Marilyn Manson & the Spooky Kidsen wordt in 1993 ontdekt door Trent_Reznor. Hij zatachter de knoppen bij de opname van debuutalbum Portrait of an American Family. Hier trok het al wat fans door aan, maar meer naamsbekendheid werd verkregen met single Sweet Dreams. Deze van EP Smells like Children afgetrokken single bracht echter wat minder controverse dan de perikelen rond Warner..
Origineel: Eurythmics – Sweet Dreams (Are made of this) (1983). Dit was de grote doorbraaksingle van het gelijknamige album. Het was al de 4e single van deze, nadat de eerste drie al flopten, net als die van eerste album. Eurythmics bestond uit zangeres Annie Lennox en multi-instrumentalist Dave Stewart, nadat ze eerder deel uit maakten van 5-mansformatie The Tourists. Deze groep was actief van 1977 tot 1980 en reikte met Dusty Springfield-cover I only wanna be with you tot #4 in de UK. Als stel waren Lennox en Stewart reeds uit elkaar, maar muzikaal zouden ze nog tot grote hoogten komen.
Sweet Dreams reikte in het thuisland Engeland tot plek 2, in de VS werd zelfs de hoogste positie bereikt. In België was #3 zeker niet onverdienstelijk en lijkt plek 9 in ons land wat matig. Toch heeft het nummer zijn eeuwigheidswaarde wel redelijk veilig gesteld. Zo is het alle jaren nog gewoon te horen op de meeste zenders en heeft het alle jaren in de Top 2000 gestaan. Sterker nog, het stond alle jaren bij de eerste duizend nummers. Invloedrijke muziekblad Rolling Stone zette Sweet Dreams in 2004 op plek 356 van The 500 Greatest Songs of All Time.
Sweet Dreams to the innocence
Manson (in de persoon van Warner) vond Sweet Dreams -in tegenstelling tot de labelmensen- een geschikte singlekeuze. “They didn’t want to release it. This I knew would be a song that even people who didn’t like our band would like.” Manson kreeg na LSD-gebruik in een trip dit nummer voor de geest, maar dan langzamer en gemener dan het origineel. Het was wellicht de coverversie, maar waarschijnlijk de videoclip die het nummer en vooral de groep in de schijnwerpers zette. Controversieel is nog maar een understatement, Manson is te zien in een tutu terwijl hij zichzelf toetakelt. Shockeren zal ook het doel zijn geweest van de onheilspellende video.
Maar wat vond de meester Dave Stewart van Eurythmics -ook niet vies van wat obsceniteit- van deze coverversie? In een interview voor het blad Metro verklaarde hij in 2013: “I liked the Marilyn Manson version when it first came out – the video was one of the scariest things I’d seen at the time.” En daar sluiten veel mensen zich bij aan..
Overigens zijn er nog meer opmerkelijke coverversies van Sweet Dreams. Zo kwam er, óók in 1995 een Eurodance-versie uit van rapper Swing, in samenwerking met Dr Alban. Andere opvallende versies komen van o.a. Phats & Small, Tracy Bonham en Weezer.
Dit was de eerste single van 2e album van de damesgroep ‘ Funky Divas’, waarop ook ‘Free your mind. My Lovin werd een Top 10-hit in de VS en de UK, in ons land en België viel het daarbuiten. De dames braken in 1990 al door met ‘Hold on’ en dit was voor het grote publiek het vervolg daarop. R&b met een hiphopgroove, een flinke scheut girlpower, maar vooral de gitaarriff gaf het nummer swing
James Brown – The Payback (1973). De gitaarriff uit deze is gebruikt in My lovin’. Maar The Payback komt tevens voor in vele andere (voornamelijk hiphop- en r&bnummers), zoals ‘Hold on’ (ook En Vogue), Everything (Mary J. Blige) en ‘Protection’ (Massive Attack). Bandlid Fred Wesley (zie ook Groove is in the heart) schreef het nummer oorspronkelijk, maar Brown paste het aan vlak voor de opname. Het nummer, vooral gekenmerkt door een wah wah-gitaargeluid, schopte het tot #26 in de Billboard Hot 100 Chart. Aanvankelijk zou het met het gelijknamige album de soundtrack gaan vormen voor Blaxploitation-film Hell Up in Harlem. Maar de filmproducers vonden het “the same old James Brown stuff” en vroegen Edwin Starr (bekend van hit ‘War’ (1970)). Maar getuige het gebruik van The Payback als samples in vele nummers en verschijnen in andere films genoeg latere referenties. Zo verscheen het in films van o.a. Guy Ritchie (Lock, Stock, and Two Smoking Barrels) en Quentin Tarantino ( Django Unchained).
Girlpower van begin jaren ’90
Er waren voor En Vogue weinig damesgroepjes die zich zo krachtig uitspraken, in de tijd van The Supremes ook not-done. De meiden presenteren zich op album ‘Funky Divas’ als groep vrouwen die zich assertief en sterk opstellen. Soul met een hiphop-attitude en een funky gevoel, iets wat die gitaarriff wel mee brengt. Het is vooral Dawn Robinson die met haar leadstem de aandacht op zich gericht krijgt. Anno 2021 bestaat de groep nog steeds, inclusief Terry Ellis, Cindy Herron en Rhona Bennett. Hun laatste optreden dateert van eind 2019, met Dawn Robinson. My Lovin bereikt in ons land #11, in de VS (#2) en de UK (#4) was er meer hitpotentie.
De Liefde voor muziek verwijst naar zijn favoriete muziek uit de BluesBrothers-film. Ook ziet Raymond het liefst gospel en passie in de Vlaamse kerken. Had had namelijk in de film gezien hoe James Brown daar als dominee een gospelceremonie leidde.Het nummer werd van het Groenewoud’s grootste hit in ons land en in België
Origineel: Edna Gallmon Cooke – Let us all go back to the old Landmark (1950). Deze Amerikaanse gospelzangeres start haar muzikale loopbaan, nadat ze Willie Mae Ford Smith hoort zingen. Vanaf eind jaren ’30 treedt ze op en krijgt de bijnaam “Sweetheart of Potomac). Vanaf eind jaren ’40 brengt ze platen uit via Nashboro Recording Label. Ondersteuning krijgt ze van haar vader’s “Young People’s Choir of the Springfield Baptist Church of Washington, DC”. Later zullen vooral mannelijke achtergrondkoortjes haar muzikaal bijstaan. Edna’s beroemdste opnames bevatten rijmende, gesproken zang, hetgeen haar min of meer de gospelmoeder van rapmuziek maakte.
Edna Gallmon Cooke
Eén van de eerste nummers die ze op plaat zette was ‘The old Landmark’, maar wat was nu die Landmark? In het intro wordt gesproken over “the old rugged cross of Calvary” als “the greatest landmark of all”. Kenners bedoelen hiermee het kruis van Christus, waarnaar we moeten terugkeren om vrede te zoeken. Hoewel er coverversies bekend zijn van Davis Sisters en Dionne Warwick, wordt het allemaal veel visueler dankzij film “The Blues Brothers”.
Inspirerende gospel op witte doek
Het plot van deze klassieker behelst Jake en Elwood Blues die hun oude band, The Blues Brothers, samenbrengen. Dit om een benefietconcert te geven, waarmee ze de belasting van het weeshuis konden betalen. Jake krijgt deze ingeving als de twee een kerkdienst bezoeken die James Brown hartstochtelijk leidt. Hij zingt hierbij het gospelnummer The Old Landmark, waardoor Jake verlicht wordt door een aura en de ingeving ontvangt.
James Brown leidde hier de kerkdienst..
Her was voor van het Groenwoud de passie en het opzwepende wat hem inspireerde tot Liefde voor Muziek. De carrière van de Belg met Nederlandse “emigranten” nam vorm met zijn debuutalbum uit 1973. Grote hits volgen enkele jaren later met o.a. ‘Meisjes’ (1977), Je veux de l’amour (1980) en ‘Chachacha’ (1981).
De zelfverklaarde filosoof, tekstschrijver en clown bouwde een behoorlijke live-reputatie op, door optredens op Torhout/Werchter en Pinkpop. Liefde voor muziek werd in zowel Nederland als België een nummer 1-hit en volgt na een muzikaal mindere periode. Toch is voor de meeste van zijn fans ‘Twee Meisjes’ van hetzelfde album de live-favoriet en meezinger. Na deze commerciële opleving blijft de Vlaming actief als zanger, zij het met soberder en politieker werk. Dat zijn ‘Liefde voor Muziek’ zo’n eeuwigheidswaarde heeft blijkt wel uit de hiernaar vernoemde TV-muziekshow.
Luister hieronder naar ‘Liefde voor muziek’, de inspiratie uit Blues Brothers en de eerste versie van ‘The Old Landmark’.
Thomas Acda en Paul de Munnik ontmoetten elkaar in 1989 voor het eerst op de Kleinkunstacademie te Amsterdam. In een kelder aan de Keizersgracht maken de twee al muziek, alvorens hun eerste theterstuk schrijven in 1991. In ’95 breken ze door met theaterprogramma ‘Zwerf’on’, muzikaal gebeurt dat pas in ’98. Nadat hun gelijknamige eerste album (met o.a. ‘ Als het vuur gedoofd is’) in ’97 verschijnt, gaat het in ’98 pas los met hitsingle ‘Niet of nooit geweest’. Dit nummer stamt van album ‘Naar huis, waarop andere grote hit ‘Het regent zonnestralen’ en albumtrack ‘Slaap zacht, Elisabeth’
Counting Crows – Goodnight Elisabeth (1996). Frontman Adam Duritz schrijft in het nummer over zijn lange afwezigheid omdat hij op tournee moet. Zijn vriendin Betsy zal het lang zonder hem moeten stellen en noemt Duritz verschillende plaatsen op waar de tournee langs leidt. Zo zingt Duritz ” I will wait for you in Baton Rouge I’ll miss you down in New Orleans”. Toch houdt de relatie geen stand, als hij terugkeert van tour, al blijft ze altijd een plek in zijn hart houden. Dat blijkt wel uit het feit dat hij haar ook in latere track “I Wish I Was A Girl” (1999) bezingt: “I wish for all the world that I could say, Hey, Elisabeth, you know I’m doing all right these days.” Goodnight Elisabeth komt van 2e studioalbum Recovering_the_Satellites (waarop ook single ‘ A Long December’) en is een albumtrack.
Dat Counting Crows populair zijn onder Nederlandse artiesten is wel een gegeven, zie ook Holiday in Spain. Ook Frank Boeijen en Bettie Serveert (stonden in ’97/’98 in het voorprogramma van de Crows) schijnen gecharmeerd te zijn. En uiteraard Acda & de Munnik die van Goodnight Elisabeth een breekbare Nederklassieker heeft gemaakt, al verscheen het nooit als single. Er is wel een live-versie die als b-kantje verscheen op ‘Het regent zonnestralen’. Dat het ‘Slaap zacht, Elisabeth’ gewild is bij velen, blijkt wel uit de top 2000-notering in zowel 2019 als 2020.
Een verfrissende dancetrack zo vlak voor de millenniumwisseling van dit Britse dance-duo bestaande uit Felix Buxton en Simon Ratcliffe. Hun mix van house met salsa, pompende baslijnen en sterke soulzang sloeg behoorlijk aan destijds. Dit was hun debuutsingle van album ‘Remedy’ waarop ook single ‘Rendez-vous’
Origineel: Locksmith – Far Beyond (1980). De nummer levert de bepalende sample van Red Alert (luister helemaal onder). De funk- en fusiongroep maakte een aantal jaren mee als begeleidingsgroep van saxofonist Grover Washington_jr. Het was zo rond ’77/’78 dat Washington zijn beste periode beleefde en faam maakte met live-plaat ‘Live at the Bijou’. Maar label Kudi/CTI ging failliet en hier scheidden hun wegen, Washington werd aangetrokken door Motown en Locksmith tekende bij Arista. Daar bracht de groep hun enige album ‘Unlock the Funk’ uit, voordat de leden ieder hun wigen weg gingen.
De verrassende dance van Basemen Jaxx
Het Britse duo van Basement Jaxx startte in 1994, en lietten voor het eerst van zich horen met losse singles ‘Magic Samba’ (’95) en ‘Fly Life’ (’97; #19 in de UK). Toch kwam het voor de meesten als een duveltje in een doosje uit in 1999. Ze brachten als voorloper van debuutalbum ‘Red Alert’ uit via XL_Recordings. Dit independent label bracht de afgelopen decennia al werk uit van o.a. Adèle, Prodigy en Radiohead. Behalve eigen werk verzorgt Basement Jaxx voor meerdere tracks remixen, zoals voor Missy Elliot.
Het is de onbekende zangeres Blu James die Red Alert van vocalen voorziet. De gebruikte sample uit Far Beyond wordt versneld ingemixt en wat synths, beeps pompende bas doen de rest. Een allesbehalve typische housetrack, maar zoals de leden in die tijd al verklaarden: “In the beginning, we were just trying to be house producers, now we’re trying *not* to be house producers.” Het nummer blijkt meteen de doorbraak voor Basement Jaxx met #5 in de UK en #1 in Dance Club Songs. In ons land krijgt het nummer veel airplay bij de wat authentiekere radiostations, al komt het niet verder dan #31. In België is dat niet veel anders met #36.
Er wordt overigens gebruik gemaakt in Red Alert van nóg een sample.. In het tussenstuk waarin de luisteraar even kan ademhappen, klinkt een stuk uit “Who’s Afraid of the Big Bad Wolf”. Dit Disney-filmpje uit 1965 is één van de re-issues van “De Grote Boze Wolf en de 3 Biggetjes”. Ach luister hieronder maar.
Deze John W Bowman is was al vanaf 1980 actief als MC en DJ in de Go-goscène.De rapper uit Washington DC nam 3 albums op in de periode ’90-’97, waarvan de laatste de meest succesvolle was. ‘Let me clear my throat‘ heeft vooral bestaansrecht dankzij de gelijknamige hitsingle.Het is in de meeste landen zijn enige hit, met in ons land #7
Let me clear my throat bevat meerdere samples:
Origineel: The 45 King – The 900 Number (1987). De saxofoondeun en drumbeat is 1-op-1 overgenomen door DJ Kool en producer Funkmaster_Flex. Toch is dit op zijn beurt weer overgenomen van ‘Unwind Yourself’ van Marva Whitney uit 1968. Whitney was één van de backing vocals bij James Brown. Naar deze Brown wordt ook verwezen door DJ Kool.
Origineel: Kool & the Gang – Hollywood Swinging (1974). Uit de tijd dat de focus meer op funk lag en met ‘Jungle boogie’ net een doorbraak was geforceerd. Hollywood Swinging vormde wat later inspiratie voor Nile Rodgers, toen hij Good Times schreef. Het nummer zou later naast DJ Kool ook gesampeld worden door o.a. Mase en Redhead Kingpin. In 1997 werd het nummer ook nog gecoverd door Jamiroquai, wat in 2004 leidde tot een samenwerking tussen de groepen.
Verwijzingen
Voorts zijn er in Let me clear my throat verwijzingen te horen van 2 nummers. De titel komt uit ‘The new Style’ van Beastie Boys en passage “Now Peter Piper picked peppers..” komt van Run DMC. De laatste verwijst op zijn beurt weer af van kinderliedje Peter_Piper.
Let me clear my throat is live opgenomen in de Bahama Bay Club te Philidelphia. Het nummer wordt opgevoerd in de eerder genoemde gogo-stijl, waarbij het publiek antwoordt met veel gejoel en gejuich. De versie staat ook bekend als de “Klassic Kool Original Version.”
Xzibit (Alvin Joiner) debuteert op 21-jarige leeftijd met deze single, die afstamt van album ‘At the Speed of Life’.
Origineel: Gabriel Fauré – Pavane (1886). De melodie van dit klassieke stuk is in de hele track Paparazzi te horen. Hier is geen opname van, maar is vele malen gespeeld door orkesten wereldwijd, ook nog in deze tijd. Opnames van Pavane verschijnen pas in de 2e helft van de 20e eeuw, van de hand van o.a. Bill Evans. Ook Nederlandse jazzpianist Louis van Dijk brengt een versie uit, maar krijgt meer faam als Barbra Streisand het (vocaal) opneemt. Ze bracht in 1976 een compleet album op met liedjes uit de klassieke hoek. Ook haar stem is in Xzibit’s nummer te horen. Zie ook1 Voor allen.
It’s a shame Niggaz in the rap game Only for the money and the fame Paparazzi
De boodschap van Xzibit op zijn grootste hit is duidelijk, hij komt met een verhaal, niet om te cashen. Nu kun je daar wel je vraagtekens bij zetten, want als latere presentator Pimp_My_Ride zal hij die principes wel redelijk aan de kant hebben geschoven. Maar Paparazzi was een sterke debuutsingle in ’96, wat hem vooral in Europa in de charts bracht. In de Billboard Hot 100 bleef het steken op #83, in vele Europese charts werd wel de top10 gehaald. Maar nergens kwam het zo hoog als in ons land, namelijk #4.
Na deze hit bleef de rapper uit Detroit wat meer binnen de marge van populariteit. Hij wist nog wel een hit te scoren in 2000 met ‘X’.
Er zijn van die alledaagse liedjes, die iedereen meezingt, zonder dat velen weten hoe oud het liedje is. Laat staan welke geschiedenis er aan vast zit. Dat kunnen kinderliedjes zijn, maar ook zoiets banaals als een voetballiedje dat je elke week hoort in diverse stadions. Een van die liedjes is ‘Wat zijn die Boeren (Russen/Duitsers/Pizza’s..etc) stil’, een liedje van 1 regel dat tot in den treuren herhaald kan worden. Iedereen kent het en heeft wel eens een variant ervan gehoord,
Door Ben Striesenou
Origineel: Henry Sayers – Ta-ra-ra Boom-de-ay (1891). (Het blijft onduidelijk van wie de eerste opname was, maar wel duidelijk is wie de eerste publieke performance verzorgde). In de tweede helft van de 19de eeuw ontwikkelde zich de ‘Vaudeville’ : Variété die het hield midden tussen het circus en een revue : amusante voordracht, zang en dans, als ook gevarieerde optredens van artiesten als acrobaten, goochelaars etc. Aan het begin van de twintigste eeuw nam vaudeville het over als populair amusement. Als alle losse onderdelen in een show een geheel gingen vormen, ontstond de musical. Een zeer populaire locatie was aan Broadway, Manhattan. Ook schoten hierdoor de muziekuitgeverijen als paddenstoelen uit de grond, ze moesten de Broadwaytheaters voeden met telkens nieuwe liedjes.
Ze stonden aan het begin van de muziekindustrie, en hadden mensen in dienst die liedjes schreven. Het werd als bladmuziek uitgegeven, met de nodige zorg voor de voorpagina, de voorloper van de platenhoes. In 1886 kwam hiervoor de auteurswet, om illegaal kopiëren tegen te gaan, die nog steeds van kracht is.
Van club naar Broadway..
In het begin van 1890 dronk Henry Sayers, een manager van een Minstrel Show act (een populair type muzikaal vermaak, waarvan Blackfacing een onderdeel was), in een nachtclub annex bordeel in St. Louis, Missouri. De ster van de club was de zwarte zangeres Mama Lou. Eén van haar lijfliederen was ‘Ta Ra Ra Boom Der E”. Sayers zag er gelijk potentie in en zorgde ervoor dat er bladmuziek van kwam, en het copyright op zijn naam stond. 19e-eeuwse Amerikaanse acteur en songwriter Edward Marble schreef de klucht ‘Tuxedo’ speciaal voor Sayers groep, The Thatcher’s Minstrels, ook het lied ‘Ta Ra Ra Boom Der E’ was er in te horen. Het werd gezongen Mamie_Gilroy. De show ging hiermee op tour door de VS, en stond in oktober 1891 op Broadway.
From the minstrel farce comedy Tuxedo. “Ta-ra-raboom-der-é. A sweet Tuxedo girl you see, queen of swell society.”
Ook de Amerikaan Stephen Cooney zag er brood in, hij kocht de rechten van Sayers. Cooney gaf de tekst door aan zijn vrouw, de Britse zangeres en danser, Lottie Collins. Collins werkte er een Can-Can dansroutine omheen en zorgde voor een nieuwe tekst. Ze zong het lied voor het eerst in de Tivoli Music Hall in London, in december 1891. Het werd haar lijflied. Het lied verspreide zich daarna razendsnel over Europa en zelfs Australië. Het nummer werd daarmee 1 van de eerste wereldhits, al waren er nog geen hitlijsten.
Hollanders aan de haal met Ta ra
Er waren ook al gauw parodieën, zoals een straatliedje over dominee Barger uit Harlingen,en de door hem gepleegde moord in 1894. In 1957 brengt niemand anders dan Johnny Hoes met zijn ‘Feestneuzen’ een carnavals versie uit met een aangepaste tekst. Ook vader Abraham neemt een carnavals versie op in 1986, ‘Het Derde Been Van Vandersteen’ , het komt niet verder komt dan de Tipparade, maar staat wel twee week in de Single top 100.
In 1988 hadden ‘De Hollanders’ een top 10 hit met ‘Het Oranjelied’, naar aanleiding van het EK voetbal in 88. Het nummer is eigenlijk een medley van liedjes, waarin de variaties ‘We Gaan naar Munchen toe’ & ‘Wat zijn die Russen stil’ in het nummer voorkomen. In 1990, tijdens het WK voetbal in Italië probeerden ze het weer ditmaal met de single ‘Wat zijn die pizza’s stil’. Het kwam niet verder dan de tipparade, maar stond toch zeven week in de Single Top 100. Geloof het of niet twee jaar later kwamen ze weer, en nu met ‘Høp Holland Høp (We Geun Neur Zweuden Teu)’, slechter wordt het niet vrees ik.
