Amii Stewart – Knock on Wood

Origineel: Eddie Floyd – Knock on Wood (1966). Floyd’s carriere begon in de groep The Falcons, waar ook Mack Rice (schreef ‘Respect Yourself’, zie Express yourself) en later ook Wilson Pickett. The Falcons werden nog weleens de voorloper genoemd van Motown-giganten Four Tops en The Temptations. Nadat Pickett het solopad verkoos, werd de groep ontbonden en tekende een contract bij Stax Records. Floyd (zie ook 634-5789) ging daar vooral aan de slag als liedjesschrijver en niet zozeer als artiest.
Met vaste medeschrijver Steve Cropper schreef hij dus ook Knock on Wood met Pickett in gedachten als uitvoerende. Die laatste nam het een paar maanden na de eerste release ook zelf op. Stax-baas Jerry Wexler vond echter dat Floyd dit zelf zou moeten opnemen, hetgeen ook gebeurde. The Stax huisband “Booker T. & the MG’s” waren de back upband tijdens de opnames, met Isaac Hayes op piano. Het leverde hem in de VS #28 op, in de UK #18, al zullen meer mensen hem kennen van het nummer ‘Big bird’.
In al die jaren combineerde hij eigen opnames met schrijverswerk voor o.a. Sam and Dave, Rufus Thomas en Otis Redding. Interessanter is misschien nog wel zijn optreden in de film Blues Brothers, iets dat hij in Blues Brother2000 nog overdeed. Zijn laatste optreden gaf Floyd in 2017 op 80-jarige leeftijd in Royal Albert Hall ter ere van 50 jaar Stax.

Van soulnummer tot discoclassic
“It’s like thunder, lightning, the way you love me is frightening”. Knock on wood is een uitdrukking, die iets betekent zoals ” afkloppen” hier, ofwel het gaat tot nu toe erg goed. Maar als je dat te hard zou zeggen, zou dat wellicht niet uitkomen, dus afkloppen. In dit lied is de ik-persoon zo gelukkig dankzij de gevonden liefde van zijn/haar leven, dat moet wel worden afgeklopt.
Vele artiesten coverden het nummer en niet de minsten: Ella Fitzgerald, Percy Sledge, David Bowie, Cher en Seal. Maar de uitvoering van Amii Stewart was verreweg de meest succesvolle, want vrijwel overal belandde deze in de Top 10. In ons land bleef het steken op #7, in de VS en Canada haalde het wel #1. Stewart wordt nog weleens bestempeld als eendagsvlieg, maar ook ‘Jealousy’ haalde hier de Top 40. Maar dan houdt het qua hits wel op, al moet gezegd dat ze in Italië nog een bewonderenswaardige carriere op nahield. Vergelijk hieronder de grote hitversie met het origineel van Eddie Floyd..