Boyzone – Father and Son

Origineel: Cat Stevens – Father and Son (1970). Hij zingt hier over de relatie als zoon met zijn vader, die moeite heeft met kiezen van zijn eigen weg. Zoon kan het niet goed verklaren, maar weet wel dat het tijd is los te breken, zelf beslissingen te nemen. Vanuit vader’s perspectief gebruikt Stevens een diepere stem, voor zoon een wat hogere. Het was aanvankelijk de bedoeling het nummer te gebruiken voor een musical (‘Revolussia‘). Hierin zou een jongen zich tegen de wil van zijn conservatieve vader willen aansluiten bij de Russische Revolutie. Maar Cat werd ernstig ziek in 1969 (tubercolose) en het nummer kwam op de plank te liggen. Toch kwam het uit en werd een van zijn bekendste songs, in de Top 40 kwam het tot #28.
Op de vraag of Father and Son autobiografisch is, zei Cat (sinds 1978 Yusuf Islam) het volgende: I’ve never really understood my father,” he’ll tell you, “but he always let me do whatever I wanted—he let me go. ‘Father And Son’ is for those people who can’t break loose.” (Bron). In The Chris Isaac Hour zei de zanger in 2009: “He was running a restaurant and I was a pop star, so I wasn’t following the path that he laid out. But we certainly didn’t have any antagonism between us. I loved him and he loved me.”

Oude en nieuwe stem herenigd
Andere coverversies komen van de hand van o.a. Sandie Shaw (1972), Rod Stewart (2006) en Johnny Cash&Fiona Apple (2003). In 2004 nemen Stevens en voormalig Boyzone Ronan Keating samen een versie op en lijkt het cirkeltje weer rond. Voor de liefhebber is er ook nog een nieuwe versie (2020) te vinden op Tea for the Tillerman 2, met zowel de stem van de 22-jarige als de 72-jarige zanger. Bijna was het nummer ook nog te horen in de film “Moulin Rouge” (2001), maar Stevens (inmiddels Yusuf Islam) vond de film te bloot en botste met zijn (moslim-)principes.