Geplaatst door Donna Summer – State of independance
Origineel: Jon & Vangelis – State of Independence (1981). Jon Anderson, zanger van progressieve rockband Yes, zong al in 1975 mee op Vangelis’ album Heaven and_Hell. Als Yes-toetsenist Rick Wakeman de groep verlaat (niet voor de eerste keer), draait Vangelis mee tijdens wat oefensessies. Dat wordt geen succes, want de muzikale ideeën tussen hem en de rest van de band zijn te groot. Toch blijkt zijn band met Anderson meer dan prima en de twee besluiten een duo te vormen. Dat resulteert tot succesvolle tracks als ‘Hear you now’ en het melancholieke ‘I’ll find my way home’ (1981).
Na de eerder genoemde singles was State of Independence de 3e single van het duo, maar werd nergens een hit. Dit zal vooral te maken hebben gehad met de lengte (7:56 min) van het nummer, dat tot weinig radio-airplay leidde. Naast de van Vangelis kenmerkende synthesizer-sequencer is ook de saxofoon (Dick_Morrissey) duidelijk aanwezig. De stem van Anderson zal voor de mensen die alleen de versie van Donna Summer kennen wel gek klinken. Zijn teksten zijn nogal meditatief en gaan vooral over het zoeken naar de waarheid. Verwijzingen volgens Anderson naar Caraïbische meditatie, dat weer terug leidt naar Afrika, vooral Ethiopië. Het land waar de muziek uiteindelijk uitmondde in reggae en calypso, dat soort ritmes. Die dan ook te ontwaren zijn in de Jon & Vangelis track.
Voor Donna Summer moest haar versie van dit nummer een positieve wending geven aan haar carrière. Ze was -zoals ze dat zelf stelde- haar bubblegum-periode wel zat. Nummers als ‘Love to love you baby’ en Mac Arthur Park was ze wel beu en kreeg hierbij hulp van David Geffen en Quincy Jones. Het netwerk van de laatste leverde een bezetting op van ongekende waarde. Jones was in deze periode ook bezig met Michael Jackson (het legendarische Thriller was in de maak). Zodoende kon hij ook muzikanten als Jeff Porcaro en David Paich (beide van Toto) meenemen.
Maar vooral het koor bestaat uit een absolute sterrencast: Michael Jackson, Lionel Richie, Diana Ross, Dionne Warwick, Stevie Wonder. Het is maar een deel van het koor, waarbij de eerstgenoemden hierdoor op het idee kwamen hier meer mee te doen. Later schreven de twee ‘We are the World’ (USA for Africa). Deze vrucht werd dus geboren tijdens de opnames van State of Independence. Voor Donna Summer was dit nummer wel haar magnum opus:
“Voor mij is het een universeel geestelijk lied. Ik vond het erg goed en ik had het gevoel dat ik het oprecht vanuit mijn ziel kon zingen.”
Summer had met haar versie een dikke hit, maar vooral in Europa, met ons land voorop (#1!). In de VS deed het gek genoeg niet zoveel met #41. De oorzaak laat zich niet zo makkelijk raden, wellicht weten Europeanen kwaliteit wat beter op waarde te kunnen schatten. Maar eerst tijd om cover en original eens te vergelijken met elkaar..
