Drukwerk – Schijn ’n lichtje op mij

(o) Dave “Pistol Pete” Cutrell – Midnight special (1926). De eerste opname is van hem, al is het lied ouder en valt onder de traditional folksongs. Het waren vooral gevangenen in de Zuidelijke Amerikaanse staten die het zongen, dit waren waarschijnlijk blanken. Met The Midnight Special bedoelde men Southern Pacific Golden Gate Limited, ofwel een trein. Als het licht van deze op hen zou schijnen, zou dat een teken zijn van snel op vrije voeten komen. Ofwel het was een lied van hoop en vrijheid.
“Let the Midnight Special shine a light on me”
Socioloog Howard W. Odum was de eerste die de song benoemde in zijn boek uit 1911. Het nummer kreeg pas vorm in 1934 door bluesgitarist Lead Belly (zie ook Nirvana), die er uiteindelijk 3 versies van opnam. In zijn versie zingt hij over Sugar Land Prison (Texas), waar het licht van de trein zijn cel binnen schijnt. Zijn tekst zal ook de standard blijken voor de honderden coverversies die daarna zouden volgen. Eén van die covers is een bijzondere en werd uitgevoerd door Harry Belafonte in 1962. Hij had voor zijn versie een mondharmonicaspeler nodig, maar degene die hij had gevraagd was verhinderd. Zijn gitarist Millard Thomas kende wel iemand die kon spelen, maar was verder onbekend. Dit betrof Bob Dylan die het stuk speelde, dat het eerste was dat hij ooit liet opnemen.
Andere prominenten die een uitvoering uitbrachten: Van Morrison (1967) Creedence Clearwater Revival (1969), Little Richard (1971) en Paul McCartney (1987). Maar voor ons is de Nederlandstalige uitvoering van Drukwerk toch wel de meest aansprekende. Harry Slinger cs. hebben de uptempo versies van CCR en Little Richard als voorbeeld genomen voor hun Schijn een Lichtje.