Frank Sinatra – Theme from New York, New York (1980)

Geplaatst door
De oorsprong van het anthem van the big apple
Sinatra New York original
Er zijn in de muziekgeschiedenis vele nummers over New York geschreven, een stad die tot de verbeelding blijft spreken. Toch is er (zeker tot 2008/2009) geen lied dat The Big Apple zo’n trotse en elegante naam geeft. Sinatra, ofwel “The Voice” was vanaf ’78 bezig aan album ‘Trilogy: Past, Present and Future. Dit album moest voor de inmiddels 64-jarige zanger een comebackplaat worden. Maar het was vooral ‘New York, New York’ dat hem terug in de schijnwerpers bracht, maar deze stem paste dan ook helemaal bij het eerbetoon aan zijn eigen stad..

Origineel: Liza Minelli – Theme from New York, New York (1977). Nee, het was dus niet Frank’s eigendom, al maakte hij het zich nog zo geweldig eigen. Het nummer hoort toch oorspronkelijk bij een (musical) dramafilm van Martin Scorsese met Minelli en Robert de Niro. Deze film bevat ook een orchestrale versie, maar die met de stem van Liza spreekt natuurlijk meer aan. Laten we vooral de credits niet vergeten, John Kander (schreef al voor musicals als ‘Chicago’ en ‘Cabaret’) schreef de muziek. Fred Ebb, Kander’s vaste schrijfpartner, verzorgde de tekst. Woorden als “If I can make it there, I’ll make it anywhere” gaven de stad nog meer elan en trots. “City that never sleeps” geven nog een scheut magie mee en een klassieker was geboren. Al was de versie van Minelli bepaald geen hit

original New York New York
gedenkwaardige live-versies

Voor Sinatra was ‘New York, New York’ zijn laatste grote hit in 1980, ook in ons land . Hier piekte het op #5, een opmerkelijk stuk beter dan in de VS (#32). Toch zeggen charts weinig over eeuwigheidswaarde, want het nummer heeft men bij publieke activiteiten in regio New York vaak ingezet. Niet alleen bij sportevents (denk aan The Mets, of Yankees), maar ook bij ceremonies. Zo is het niet Frank maar Liza die de meest gedenkwaardige live-versies vertolkte. Zo allereerst na de heropening van Het Vrijheidsbeeld in 1986, de tweede 15 jaar later in het Shea-Stadium. Dat was tijdens de zevende inning bij de allereerste grote sportwedstrijd na 9-11.

Toch denkt menigeen aan Sinatra, bij benoemen van ‘New York, New York’, hij had de allure en kwam van Hoboken. Alleen de produktiekwaliteit verraadt de tijd van verschijnen, want het had zo een hit in de ’40 of ’50 geweest kunnen zijn, Frank’s hoogtijdagen. Dus dat deze orchestrale crooner goed stand hield temidden van rock, (post-)punk en disco zegt genoeg over de kracht ervan. Al is het nummer sinds 2009 de titel van “The Undisputable Song of New York” wel kwijt. Het blijft een anthem, maar het heeft ook ruimte moeten maken voor een nummer dat door een nieuwe generatie New Yorkers is omarmd. Maar waag je zeker aan een luisterbeurt van de oorspronkelijke versie van Liza Minelli, hieronder.

Top 40-notering

Geef een reactie