Fun Boy Three & Bananarama – It ain’t what you do (it’s the way that you do it) (1982)

oorsprong van Home » Hit en origineel » Fun Boy Three & Bananarama – It ain’t what you do (it’s the way that you do it) (1982)

(o) Jimmie Luncefort – Tain’t what you do (it’s the way that you do it) (1939). Deze Amerikaanse saxofonist was bandleider tijdens de big band (swing-)periode. Luncefort begon zijn orkest zo rond 1929, terwijl hij nog sportleraar was op een High School in Memphis. Hun reputatie nam halverwege jaren ’30 een hogere vlucht. Niet gek, de bandleden waren immers goed op elkaar ingespeeld en humor stond hoog in het vaandel tijdens optredens.

Komische titels als ‘I’m Nuts about Screwy Music’ en verkleedpartijen in combinatie met sterk muziekspel sloeg aan. Eind jaren ’30 stond Luncefort met orkest qua status op gelijke hoogte met groten als Duke Ellington en Count Basie. Ook tourden ze in 1937 in Europa, en 2e tour in 1939 ging om duidelijke redenen niet door. in 1947 overleed de muzikant, maar genoeg liefhebbers die zijn naam nog kennen. Dat bleek wel tijdens het North Sea Jazz festival, waar bandleider Robert Veen met wat geselecteerde muzikanten zijn reportoire speelde. Nadat hij toestemming kreeg van de erfgenamen speelde hij jarenlang als het Jimmie Luncefort Legacy Orchestra.

van jazzstandard naar pophit

Verscheen de originele uitvoering, met de stem van James Young in januari 1939, een maand later was daar ook al die van Ella Fitzgerald. Dat kwam niet volledig uit de lucht vallen, beide artiesten zaten bij het Decca-label. Tientallen covers volgend in de loop der jaren, maar vrijwel alleen door jazzbands en -orkesten. Des te opmerlijker is dus de cover van Fun Boy Three, een spin-off van The Specials, de bekende skagroep.  Terry Hall, Neville Staple and Lynval Golding wilden eengroep waar de nadruk op vocalen en percussie kon worden gelegd.

Nadat Hall de dames zag en hun debuutsingle ‘Aie a Mwana’ hoorde, vroeg hij Bananarama als medevocalisten. Het nummer ging van jazzstandard naar popnummer met dub- en ska-elementen. Het sloeg aan, want het bleek een #5-notering in de UK, in ons land zelfs #3! De onderlinge sfeer was blijkbaar prettig, want Bananarama vroeg op haar beurt Fun Boy Three om een gunst. Want ook in 1982 verscheen ‘Really saying something’, waarbij de rollen werden omgedraaid en Bananarama hoofdartiest was.

Top 40-notering