Hans de Booij – Ik Hou van Alle Vrouwen
Origineel: Koos Speenhoff – Een Verklaring (1904). Rotterdamse troubadour en volkspoëet, die naam maakte in de variété-wereld en zijn eigen illustraties maakte. Hij beschreef het volkse leven, met een opvallende deftige uitstraling. Toch kreeg hij uit conservatieve hoek commentaar door het gebruik van woorden als sloerie, billen en de uitdrukking stijf-vloeken. Zijn bekendste werk is Het Broekie van Jantje, dat o.a. Zangeres Zonder Naam en Boudewijn de Groot ooit vertolkten. Het geldt als één van de standards uit het smartlappen genre.
Rond 1915 lijkt Speenhoff zich als het ware bekeren, neemt afstand van zijn eerdere teksten en gaat woorden als billen (wordt “beentjes”) kuisen. Zijn publiek (vooral het volk) kan het niet echt waarderen en laat hem links liggen. De artiest voelt zich dientengevolge miskend en eindigt als een verbitterd man. Vlak voor het einde van Wereldoorlog II komt Speenhoff om bij het Bombardement op het Bezuidenhout.
De teksten van Speenhoff en De Booij naast elkaar
Tekst Een Verklaring (1904) (dikgedrukt): Tekst Alle vrouwen (1986) (niet dikgedrukt): (niet geschikt voor mobiel)
Ik hou van alle vrouwen Ik hou van alle vrouwen Mijn hart is veel te groot Mijn hart is veel te groot Daar ben ik mee geboren Daar ben ik mee geboren
Daar ga ik ook mee dood Daar ga ik ook mee dood
Ik kan geen vrouwen haten Ik hou van alle vrouwen
Dat is een groot gevaar Dat is een groot verdriet, ja dat is een groot verdriet
Als d’ een mij heeft verlaten Met 1 kan ik maar trouwen
Dan staat een ander klaar En daarom trouw ik niet (2x)
Ik hou van alle vrouwen Zo ben ik geboren
Dat is een groot verdriet En zo ga ik ook weer dood
Met één kan ik maar trouwen
En daarom trouw ik niet Ik hou van alle ogen
Ik kijk er zo graag in (2x)
Ik hou’ van alle haren Hoe meer ik word bedrogen
Al zijn ze nog zo raar Hoe meer ik ze bemin (2x)
Ja als er groene waren
Vond ik dat geen bezwaar Ik hou van heel het leven
’t Leven van een vrouw, het leven om een vrouw
Ik hou’ van alle zoenen Om iedere wat te geven
Al doen ze nog zo’n zeer Ben ik ze allen trouw (2x)
En krijg ik er miljoenen Dan wil ik er nog meer Zo ben ik geboren . En zo ga ik ook weer dood Ik hou van alle wangen Ik knijp ze gaarne rood Ik hou van alle vrouwen Verlies ik dat verlangen Mijn hart is veel te groot (2x) Dan ga ik eerlang dood Daar ben ik mee geboren . Daar ga ik ook mee dood Ik hou van alle harten Al zijn ze van venijn Ik hou van alle vrouwen Er is geen groter smarte Dat is een groot verdriet, ja dat is een groot verdriet Dan zonder hart te zijn Met 1 kan ik maar trouwen . En daarom trouw ik niet (2x) Ik hou van alle harten Ik hou van alle ogen Ik hou van alle vrouwen Ik kijk er gaarne in Ik hou van heel het leven Hoe meer ik word bedrogen Het leven van een vrouw (2x) Hoe meer ik ze bemin Om iedere wat te geven . Ben ik ze allen trouw (4x) Ik hou’ van alle vrouwen Dat heb ik nooit betreurd En om geen kwaad te brouwen Min ik ze om de beurt
Ik hou’ van heel ’t leven Het leven om een vrouw Om ieder wat te geven Ben ik ze allen trouw
Moraal
Ik hou’ van alle vrouwen En toch ben ik niet blij Geen een wil van me hou’en Geen een heeft zin in mij
(Bron)
De Vlaamse kleinkunstformatie RUM was de eerste die een versie opnam in 1974! Deze kun je hieronder uiteraard beluisteren. Toch was het de versie van Hans de Booij die het nummer zijn bekendheid gaf. Hoewel het nummer, geproduceerd door Robert Jan Stips (Nits, Golden Earring, Supersister), niet verder kwam dan Tipparade, kennen we deze nog. De muziek van De Booij gaf altijd een gevoel van melancholie en had de nodige zelfspot. Zijn leven was er één met veel turbulentie, zoektocht naar erkenning en is opgetekend in dit boek van Sander van Leeuwen.
Overigens is er geen audio opname van Een Verklaring door Speenhoff. Hoewel er toch aardig wat liedjes te vinden zijn op het internet, is deze niet opgenomen (of niet bewaard gebleven). Gelukkig kunnen we wel luisteren naar de eerste opname van RUM en de Toppop-opname met De Booij.