Met de hand van een Beatle, maar van Russische makelij
Origineel: Alexander Vertinsky – Дорогой длинною (By the long road) (1926). OF: Tamara Tsereteli – Дорогой длинною (1925). Dat zou je kunnen uitspreken als “Dorogoi dlinnoyu”, opgenomen voor het Russische Staatsmuziekfonds. Vertinsky, geboren in Kiev, was een groot en veelzijdig artiest, zo componeerde, zong en acteerde hij. Ook buiten Rusland maakte Aleksander een tijdje carrière, zowel in het Midden-Oosten als de VS. Toch keerde hij in 1943 terug naar Rusland en zou daar tot aan zijn dood in 1957 duizenden optredens verzorgen. Ook speelde hij nog in vele Russische films. Maar hij was de eerste die het door Boris Fomin geschreven Дорогой длинною opnam, al zijn er ook bronnen die Tamara Tsereteli noemen, die het in 1925 al zou hebben opgenomen. We houden hierover een kleine slag om de arm, want andere bronnen benoemen opnamejaar 1929. Beide versies kun je onderaan beluisteren..
Er is één persoon dat de meeste credits verdient voor de vertaling naar het Engels, Gene Raskin (zoon Russische emigranten). Hij vertelde nooit in welk jaar hij het schreef, maar zag het daglicht in 1958. Het nummer kreeg internationale erkenning toen het werd uitgevoerd door Maria Schell in de verfilming van The Brothers Karamazov uit 1958 – Raskin’s versie bevatte nieuwe Engelse teksten, maar behield de mooie melodie van het origineel. Maar de eerste Engelstalige versie kwam pas in 1962 op plaat uit dankzij folkgroep The Limeliters. Paul McCartney zou een optreden van Gene Raskin en zijn vrouw hebben gezien in 1966 en twee jaar later Mary Hopkin onder zijn hoede krijgen.
Protogée Paul McCartney
The Beatles waren net begonnen met hun Apple Records en de Welshe zangeres Hopkin was Paul’s protogée. McCartney kreeg een tip over haar, nadat ze TV-talentshow “Opportunity Knocks” won. Hij stelde “an American folk song”, die hij twee jaar eerder gehoord had, dat was Those were the Days. Als B-kantje stond ook een folkcover, ‘Turn, turn, turn’ (geschreven door Pete Seeger, bekend van Thr Byrds). Maar de slechts 17-jarige Hopkin verraste vriend en vijand met #1-posities in UK, Canada, Frankrijk.
In de VS moest Those were the Days alleen Hey Jude van The Beatles voor zich houden. Dat was in de Britse chart juist andersom, daar tikte het Hey Jude juist van de eerste plek! Bij ons reikte ze ook tot plek 2, maar lukte het een jaar later om met ‘Goodbye’ alsnog op #1 terecht te komen. Nadat ze in 1971 trouwde met producer Tony Visconti (David Bowie, T-Rex), stortte ze zich op haar gezin. Ze zong nog wel als Hobby Horse het nummer Summertime Summertime, in samenwerking met haar man. Het nauwelijks twee minuten durende zomerhitje werd in 1972 een succes in Nederland en Duitsland.
Luister hieronder naar de hierboven genoemde uitvoeringen. Dan laten we latere versies van o.a. Sandie Shaw, Bing Crosby, Engelbert Humperdinck en Hermes House Band achterwege.