Head shoulders knees and toes

Origineel: Mr. Peter Dawson with Orchestral Accompaniment – There is a tavern in the town (1917). Dit was de eerste opname van een liedje dat nog verder terug gaat. Deze traditional is voor het eerst gedocumenteerd in 1883 door William H Hill in zijn (bladmuziek-) boek “Student songs”. De eerste opname van Dawson is hieronder e horen. Maar een bekendere versie komt van Rudy Vallée, die het opneemt als ‘The Drunkard Song’ in 1934. Deze kent vooral een komische noot, waarbij Vallée op een gegeven moment in lachen uitbarst. Wellicht was hij ook een inspiratie voor Elvis Presley. The Drunkard song-versie is ook nog gecoverd door Bing Crosby (1961) en Nat King Cole (1963).

Het was echter al in 1912 dat het nummer als kinderliedje Head shoulders knees and toes wordt opgetekend in “The Children’s Friend. Het liedje bestond dus al voor de eerste opname van bovengenoemde original uit 1917.
“Head shoulders knees and toes Knees and toes Knees and toes..
Het duurde niet lang voordat hier ook de Nederlandstalige versie van kwam, vooral gebruikt op de basisscholen. Hoofd schouders knie en teen, er zijn weinigen die het niet kennen. Hier horen natuurlijk ook de bewegingen bij, zodat alle genoemde ledematen worden aangetikt.
Ofenbach heeft met Quarterhead en Norma Jean Martine een nieuw (potentiëel) dance-anthem te pakken. Tekstueel gaat het over liefde die je kunt voelen voor iemand van hoofd tot teen. Zoals Ofenbach met Be Mine in Oost Europa flink scoorde, doen ze dat nu ook in Frankrijk, Duitsland en Zwitserland. Maar nu gaan ook Nederland en België overstag en krijgt het kinderlied nu ook hitpotentie, in een modern dance-jasje.