|

ACϟDC – Baby, please don’t go (1975)

Estimated reading time: 3 minutes

oorsprong van Home » Hit en origineel » Opvallend » ACϟDC – Baby, please don’t go (1975)

AC/DC – Baby, please don’t go

Dit nummer is voor de in 1973 opgerichte Australische rockgroep één die ze vanaf het begin al live speelden. Ze doken eind 1974 de studio in om een versie op te nemen voor hun debuutalbum ‘High Voltage’. Dit was een van de weinige nummer waar de broer van Malcolm en Angus Young nog mee speelde. Dit was George, die al naam had gemaakt met the Easybeats (‘Friday on my mind’)

Origineel: Big Joe Williams – Baby, please don’t go (1935). Deze had Williams min of meer afgeleid van traditional Lost John / Long Gone, dat W.C.Handy in 1920 op papier zette. Deze Handy staat in de boeken als de “Godfather of the Blues”, maar nam het niet als eerste op. Lost John werd daarnaast al tientallen jaren gebruikt als werklied door Afro-Amerikaanse gevangenen. De eerste opname staat op naam van Henry Whitter uit 1925.

Maar goed, het gaat hier om Baby, please don’t go, dat the Joe Williams’ Washboard Blues Singers in 1935 opnamen. Deze Big Joe nam in zijn vroegere jaren muziek op voor Okeh Records, vanwaar ook Lost John van Whitter verscheen. Al moet wel gezegd dat Baby, please don’t go verscheen bij Bluebird Records, waar hij net had getekend. Williams stond vooral bekend door het kenmerkende geluid van zijn 9-snarige gitaar (en rammelende versterker bij optredens). In die jaren (’30) nam hij ook een jonge muzikant, Muddy Waters (zie ook hier) op sleeptouw.

Verschuiving van blues naar rock

Deze Muddy nam het nummer ook op in 1953 onder de titel ‘Turn the Lamp Down Low’. Er wordt vaak gezegd dat deze versie de blauwdruk is voor latere versies. Eén van de meest belangrijke uitvoering komt van Noord-Ierse groep Them, met ook Van Morrison. Op de b-kant staat ‘Gloria’, die Morrison later succesvol (solo) lanceert als a-kant. Op de versie van Them doet ook Jimmy Page (Yardbirds, Led Zeppelin) mee op slaggitaar, als hij nog studio-assistent is. Hiermee krijgt Baby, please don’t go naast een blues- langzaam ook naam als rockstandard.

AC/DC neemt het nummer eind 1974 op en belandt op de B-kant bij single ‘Love Song (Oh Jene)’. Toch pikken de radiostations in Australië de B-kant op en deze reikt daar uiteindelijk tot #10 in de chart. Het was ook in die periode dat gitarist Angus Young voor het eerst het podium beklom in schooluniform. Zanger Bon Scott deed daar niet voor onder, verkleed als schoolmeisje met blonde pruik. Dat moet toch een gezicht zijn geweest met getattoeëerde armen eronder..Andere coverversies kwamen van onder meer Aerosmith, Cuby+Blizzards, Zakk Wylde (uit o.a. Ozzy Osbourne’s band) en Billy Gibbons (ZZ Top).

Vergelijk hieronder de versie van AC/DC met het origineel van Big Joe Williams en deze weer met traditional ‘Lost John’.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie