Chris Cornell – Patience

Origineel: Guns n’ Roses – Patience (1989). Voor de legendarische rockband uit LA was dit de single van mini-album ‘Lies’. Dit was eind 1988 de opvolger van het iconische debuutalbum ‘Appetite for Destruction’. Het eerste deel van Lies was Live ?!*@_Like_a_Suicide met covers van Rose Tattoo (Nice Boys) en Aerosmith (Mama Kin). Deel 2 bestond uit nieuwe akoestische tracks, waaronder Patience. Dit nummer werd volledig geschreven door Izzy_Stradlin. Zanger Axl Rose zingt hier over geduld hebben binnen een relatie, iets dat redelijk haaks staat op eerder werk. Dat geldt ook voor de akoestische instrumentatie, ten opzichte van het onconventionele geluid op Appetite for Destruction.
In januari 1989 nam GnR het nummer op tijdens de American Music Awards met Don Henley (Eagles) op drums. Vaste drummer Steven Adler zat in rehab en Axl had Henley vocaal net geholpen op Henley’s track ‘I Will Not Go Quietly’. Patience was voor de groep in vele landen een top 10-hit, in ons land #4, in België #9.

Cornell’s Patience
Chris Cornell was bezig het nummer aan zijn dochter Toni over te brengen. Het bracht de voormalig Soundgarden en Audioslave zanger op het idee het zelf op te nemen in 2016. Twee jaar na de dood van Chris besluit weduwe Vicky Cornell om het nummer vrij te geven. Zijn versie van Patience belandt 2 maanden later op 1 in de Mainstream Rock Songs chart (Billboard). Deze zender roept het nummer zelfs uit tot beste rocknummer van 2020! Nu is deze cover niet een vergezochte, want er zijn wel verschillende raakvlakken tussen Cornell en GnR. Zo tourde hij met Soundgarden langere tijd in het voorprogramma van de groep. Met Slash nam Chris in 2010 track ‘Promise’ op en speelde met Duff McKagan tijdelijk in Mad Season (2015). Cornell’s Patience wijkt weinig af van het origineel, al zijn er wel synths toegevoegd. En waar GnR het nummer in 2-en heeft gedeeld, heeft Chris dit toch anders gedaan. Ach vergelijk de twee versies hieronder..