Duran Duran – White Lines

Origineel: Grandmaster & Melle Mel – White Lines (1983). Oorspronkelijk was de groepsnaam Grandmaster Flash And The Furious Five, dat legendarische rapnummer ‘The Message’ uitbracht in 1980. Oorspronkelijk draaide het meer om de DJ dan op de MC’s die mee rapten op de muziek van in dit geval Flash. Gaandeweg ontpopte Melle Mel (Melvin Glover) zich als bepalende rapper binnen de groep. Flash had met dit nummer al weinig meer te maken, al was de release nog wel onder zijn vlag. Melle Mel rapt hier over cocainegebruik en raadt het zijn luisteraars met klem af. Zeker omdat drugszaken voor de zwarte man hoger worden opgespeeld dan voor de blanke man: racisme en drugs zijn de thema’s. Aanvankelijk was het meer party-based bedoeld en werdeen door cocaine gevoede feestlevensstijl bezongen.

De baslijn en tekst overnemen en een tikkeltje aanpassen..
Mel schreef het nummer met Sylvia Robinson (zie ook Rappers delight) en opgenomen met de Sugar_Hill huisband. Hierin speelde onder andere bassist Doug Wimbish, die later nog furore zou maken met rockband Living Colour. Zijn baslijn zou veel overeenkomsten hebben met Liquid Liquid-nummer ‘Cavern’ (ook 1983). DJ’s draaiden dat nummer al in clubs, radiostations pikten het op en dan was daar de opname van White Lines. Ook zou Mel de tekst “Slipping in and out of phenomenon” aangepast hebben naar “Something like a phenomenon”. De laatste zou LL Cool J dan weer gebruikt hebben voor zijn track ‘Phenomenon’.
De Liquid Liquid-leden reageerde aanvankelijk enthousiast, en hun dance/punkstijl sloeg behoorlijk aan in de underground. Maar nadat men ‘Cavern’ in clubs en op de radio vervingen door White Lines kwam er toch een rechtzaak. Maar de aanklacht van $660.000 werd aan de kant geschoven, want de baslijn was opnieuw ingespeeld en ietwat veranderd. De proceskosten werden voor het label van Liquid Liquid, ’99 Records” teveel en hield in 1984 op te bestaan.

Duran Duran nam dus hun versie op, met zowel Melle Mel als Grandmaster Flash, die dus nog meer bijdroeg aan deze versie, dan die waar zijn naam bij staat. Beide kun je ook zien in de opgenomen videoclip die je hieronder kunt zien. Daar is ook de videoclip te zien van het origineel, waar Spike Lee (dan nog filmacademie student) zijn regiedebuut maakt. Duran Duran zag het nummer in de UK op #17 belanden, overkoepelend album ‘Thank you’ was wel de kop van Jut. Volgens muziekmagazine Q was dit zelfs het slechtste album ooit!
Even in chronologische volgorde.