Jackie van Dam – Hand in hand kameraden (remix 1999)
(o) Speidel, Wilhelm (1826-1899) schreef de melodie, ooit gevonden in een liedjesboek, oorspronkelijke jaartal is onbekend (moet rond 1887 zijn geweest). Deze melodie werd aanvankelijk in het leger gebruikt. Beluister
De introductie van de tekst met het kameraadschap binnen de voetbalclub zou zich al in de jaren ’30 van de vorige eeuw voordoen bij het Schiedamse SVV: “Hand in hand, kameraden/ Hand in hand werkt allen mee/ Nu geen woorden maar daden/ Leve SVV.” Toch werd het lied vooral bekend bij de club COAL uit Rotterdam Zuid. Eén van de spelers uit het 1e elftal was Jantje Hoes, later vooral bekend als Johnny Hoes. Hij is het die Jaap Valkhof vraag hier een Feyenoord -tekst op te bedenken en ene Jacky van Dam wordt gekozen als zanger. Dat deze drie heren allen ras-Rotterdammers waren zal niemand verbazen.
Het lied is vanaf dan niet meer weg te denken in de Kuip, al klonk het in mei 2017 voor het eerst weer zo hard als bij de laatste titel in 1999. En april 2018 bij de bekerwinst op AZ natuurlijk.
Phil heeft net een punt achter zijn muziekcarriere gezet na de afscheidstournee van Genesis. Deze cover van A Groovy kind of Love stamt nog uit zijn hoogtijdagen, dat hij nog als acteur actief was. Hij zong drie nummers in voor de soundtrack van filmBuster, waarin hij ook de hoofdrol vertolkte. Eén van die nummers was bovengenoemd nummer, waar co-producer aanvankelijkStephen Bishop voor in gedachten had
Origineel: Dianne and Annita – A Groovy Kind of Love (1965). Een nog jonge Carole Sager, later de vrouw van Burt Bacharach schreef dit nummer met Toni Wine. Naar eigen zeggen schreven ze het in slechts 20 minuten. Diane Hall en Annita Ray vormden begin jaren ’60 dit vrouwenduo, ook wel gepresenteerd als “the Bookends“. Deze oorspronkelijke versie hebben de schrijvers waarschijnlijk gebaseerd op ‘Sonatina in G Major, op.36 no. 5’van pianovirtuoos Muzio Clementi.
Vele artiesten hebben in de loop van de jaren een cover van A Groovy Kind of Love opgenomen. Daaronder Patti LaBelle, Gene Pitney, Petula Clark, Sonny & Cher, maar ook een Finse versie ‘Rakkaus graniittimme on’ door Anita Hirvonen. Liefhebbers van Franse chansons kunnen hun hart ophalen bij ‘Le même chemin‘ (1966) van Richard Anthony. Okee, nog één dan, een Portugese versie uit 1967 van The Brazilian Bitles (Beatles-coverband) met de titel ‘Faz Feliz Assim ‘. Maar de bekendste uitvoering voor de release van Collins was toch die van The Mindbenders uit 1966 (hit in UK). Luister hieronder naar de grote hitversie, het origineel van A Groovy Kind of Love en dat klassieke stuk van Clementi.
De Noorse Anna Lotterud brak met haar wat dromerige electropop door in 2014 met singles ‘Sway’ en ‘The Dreamer’. In het voorprogramma van landgenoot Kygo kon ze aan haar naamsbekendheid werken. Believe zong ze al vaak als encore tijdens haar liveshows. In de coronaperiode nam ze het nummer op in de studio en verschijnt op de gelijknamige EP
Origineel: Cher – Believe (1998). Je vind het of geweldig, of je vind het een draak van een plaat. In het nummer wordt overmatig gebruik gemaakt van Auto-Tune. Cher zou het zo fantastisch hebben gevonden, dat ze het effect beslist in Believe wilde gebruiken. Maar dit tot ongenoegen van haar platenmaatschappij.
Geboren als Cherilyn Sarkisian, als dochter van een Algerijnse vader en Amerikaanse moeder, verliet ze school toen ze 16 was. Ze ging naar Los Angeles met een vriend. In November 1962 ontmoetten ze Sonny Bono toen hij aan het werk was met producer Phill Spector. Haar vriend vertrok en Cher werd Sonny’s huishoudster. Na introductie bij Phil Spector gebruikte die haar als achtergrond zangeres bij o.a. ‘Be My Baby’ van The Ronettes en ‘You’ve Lost That Loving Feeling’ van The Righteous Brothers.
In 1964 kwam haar debuutsingle uit, onder het pseudoniem Bonnie Jo Mason. Phil Spector wilde namelijk louter Amerikaanse namen voor zijn singles. Cherilyn La Piere, wat haar naam werd toen haar moeder hertrouwde, was een naam die hij onvoldoende Amerikaans vond. Ze begon samen met Sonny, eerst als Ceasar&Cleo, een zang duo, maar dat werd al snel Sonny&Cher. Hun eerste single ‘I Got You Babe’ werd een succes, ook in Nederland waar het een 4de plek behaalde in de top 40. Tegelijkertijd begon ze een solocarrière. Haar eerste solosingle in 1965, een cover van Bob Dylans ‘All I Ever Wanna Do’, werd een redelijk succes. Na een tweede plek in de Top 40 in 1966 met ‘Sunny’, kwam er pas eind jaren 80 wat hits betreft weer schot in de zaak.
Believe als hoogtepunt heropleving
Nadat ze tekende bij Geffen Records in 1987 begon de hitmachine weer te werken. ‘If I Could Turn Back Time’ (1989), ‘Love And Understanding’ (1991), Shoop Shoop Song (1991) en natuurlijk ‘I Got You Babe’, haar duet met Beaves and Butthead uit 1993, werden allen top 10 hits. Maar haar grootste succes moest nog komen : in 1998 verscheen ‘Believe’, opgedragen aan de kort ervoor overleden Sonny Bono. Het gelijknamige album verkocht meer dan 10 miljoen keer wereldwijd, haar best verkochte langspeler ooit. De eerder genoemde single ‘Believe’ kreeg dus de Auto-Tune behandeling. Hoewel tegen de wil van platenmaatschappij Warner Bros, zette Cher door, en met succes. De single stond in 21 landen op nummer één, en werd, met 11 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd, haar best verkochte single ooit.
De 30 jarige Anna of the North, heeft geen miljoenen singles verkocht, haar single ‘Lovers’, van haar gelijknamige debuutalbum uit 2017, werd wel meer dan 57 miljoen keer gestreamed op Spotify. Na haar tweede album ‘Dream Girl’ uit 2019, was het de bedoeling dat ze dit jaar zou werken aan haar derde album. Door de corona verscheen in plaats daarvan 23 oktober jongstleden de EP ‘Believe’. Dit dus inclusief cover van Cher’s gelijknamige megahit, geheel op eigenwijze vertolkt. We gaan vast nog veel van haar horen, maar kijkt eerst naar de bijzondere video hieronder..
Canadese groep Bran van 3000 brak in 1998 door met ‘Drinking in LA’ maar een verdere internationale doorbraak bleef uit. Toch bracht het -vooral in Canada, Finland, UK en ons land populaire- later nog onvergetelijke single Astounded uit. Mayfield had hier vlak voor zijn dood nog een zeer interessante bijdrage aangeleverd. Lees hier verderop meer over.
Origineel : Doobie Brothers – Rockin’ down the highway (1972). Ritme en riff komen van slechts een korte passage uit deze track, maar daar houden ook de overeenkomsten wel op. Waar Bran van 3000 er een echt zomers feelgood-gevoel uit wil halen, is het Doobie Brothers-nummer een macho roadtrack. Het stamt van hun 2e album Toulouse Street, vooral bekend van hit ‘Listen to the Music’.
Curtis Mayfield – Move on up (1970). De volgende passage uit dit nummer is overgenomen in Astounded:
“Take nothing less, than the second best Do not obey, you must keep your say You can past the test”
Na deze 1-op-1 tekst komt in het Bran van 3000-nummer nog de verwijzing naar Move on up:
“All I want to do is love you Baby, we’ve got to move on up We’ve got to move on up”
Het was voor de voormalig zanger van The Impressionists (1958-1970) geen grote hit, maar heeft een geweldige legacy. Naast een passage in Astounding en een sample in ‘Touch the sky’ (2005) van Kanye West, is het nog steeds actueel. Voetbalclub Arsenal laat dit na een match uit de speakers klinken in het Emirates Stadium. En de in 2020 gekozen president van VS, Joe Biden gebruikte Move on up na zijn speeches tijdens campagne.
De erfenis van Curtis
Mayfield staat wel gefeatured op de Bran van 3000-single, maar heeft niet actief mee gedaan. Sterker nog, de single verscheen in 2001, terwijl Curtis al was overleden in 1999. Dat zat als volgt: Bran van 3000-lid James Di Salvio benaderde Mayfield maanden voor zijn dood, maar die voelde zich al te ziek om nog iets relevants op te nemen. Toch gaf hij di Salvio toestemming om door zijn archieven te gaan, waaronder ook onuitgebracht werk. Die greep zijn kans en gebruikte het stemgeluid dus van een onbekend, nooit uitgebracht nummer uit de jaren ’80.
Christmas Song, (Chestnuts Roasting on an Open Fire)
Een Christmas classic die meer dan 1000 officiële coverversies kent, waarom dan aandacht voor deze versie? Nu is dit welde enige versie die de charts heeft gehaald, namelijk #18, maar alleen in de States. Tijd om wat meer te weten te komen over deze kerststandard
Origineel: Nat King Cole – The Christmas Song (Chestnuts Roasting on an Open Fire) (1946). Voor veel mensen is het de mooiste tijd van het jaar met stemmige oudere kerstnummers. Deze galmen uit de speakers van stations, winkelcentra, pleinen etc. Deze Christmas Song is daar zo’n typisch voorbeeld van. Nat King Cole startte als jazzpianist in de jaren ’30 met het King Cole Trio. Zij bouwden een behoorlijk (jazz-)reportoire op met kenmerkende songs als ‘Straighten up’ en ‘Fly right’. Het was 1946 toen Cole zijn rol als pianist min of meer inruilde voor die van zanger van sentimentele standards. Later is men dat Crooner gaan noemen.
Schrijver van The Christmas Song was Mel Tormé die het nummer zelf had kunnen opnemen, maar in de rijzende ster Cole meer potentie zag. Hij vond in het huis van schrijfpartner Bob Wells een verfrommeld briefje met de volgende tekst:
“Chestnuts roasting on an open fire / Jack Frost nipping at your nose / Yuletide carols being sung by a choir / And folks dressed up like Eskimos.”
Tormé ging ermee aan de slag toen Wells hem uitlegde een tekst te hebben geschreven dat een verfrissend gevoel gaf. Het was namelijk een bloedhete zomerdag in 1945. Het duurde wel een jaar voordat hij Cole in de studio kreeg. En dat terwijl Tormé en Wells het in 45 minuten uitgewerkt hadden. Het was in die tijd nog ongebruikelijk dat een donkere artiest kerstliedjes vertolkte. Voor zover bekend was Cole zelfs de eerste en dat opende deuren voor artiesten als Lou Rawls en Ray Charles.
Ongekend veel versies
Cole nam The Christmas Song nog twee maal op, met Nelson Riddle in 1953 en in 1960. Deze laatste versie is ook het meest te horen en is zijn stem ook het meest verfijnd. Het aantal (officiële) coverversies loopt dus over de 1.000, maar een aantal namen moeten toch worden genoemd. Die van Perry Como, Mel Tormé (de schrijver dus), Frank Sinatra, Ella Fitzgerald en Peggy Lee. Maar ook James Brown, Barbra Streisand, Stevie Wonder, Smokey Robinson en Lee Towers gingen met het nummer aan de haal. Wat modernere artiesten zijn Toni Braxton, Oleta Adams, Babyface, Whitney Houston, Chris Isaac en Ashanti, naast Christina Aguilera natuurlijk.
Aguilera was met hits als ‘Genie in a bottle’ en ‘What a girl wants’ een pas gearriveerde popprinses. Die titel moest ze volgens de media om strijden met Britney Spears. Maar dat ze vocaal wel meer in haar mars had dan Spears bleek wel uit haar versie van The Christmas Time. Nogmaals, het werd alleen een hit in de VS, maar had in ons land niet misstaan tussen de kerstliedjes die wel de ether haalden. Al was het alleen maar om deze christmas classic weer wat aandacht te geven. Ach, we kunnen hieronder kiezen voor zowel Aguilera’s versie als die van Nat King Cole..
De Leidse singer/songwriter Thijs Vroegop, oftewel Tim Dawn, werd gevraagd een cover op te nemen bij een sentimentele kerstcommercial. De buschauffeur uit het filmpje probeert het zijn laatste passagiers nog naar de zin te maken zo vlak coor kerst. Dit onder begeleiding van het sentimentele ‘To Love Somebody’
Origineel: Bee Gees – To Love Somebody (1967). Dit was echt uit de beginperiode van deze Australische gebroeders Gibb, van hun derde langspeler ‘Bee Gees’ 1st’. Dit was hun eerste internationale release buiten Australië en Nieuw-Zeeland. Robin, Barry en Maurice Gibb waren net gesetteld in Londen, waar ze jarenlang hun werk opnamen. Dit was nog uit hun psychedelische periode, lang voordat de heren de discowereld op stelten zouden zetten. Sterker nog, muzikaal staan de Bee Geed dan nog dichter bij de Beatles, Hollies en Tremeloes dan hun latere discosound.
De Bee Gees was geen trio maar een echte groep in 1967
To Love Somebody haalde een top 10-notering in ons land en België, maar ook Canada en natuurlijk oorspronkelijke thuisland Australië. Coverversies volgen al snel en niet van de minsten: Lulu (1967), Nina Simone (1969) en Janis Joplin (1969) nemen het ook op. Begin jaren ’90 krijgt To Love Somebody een nieuwe boost, als Jimmy Sommerville (Communards/Bronski Beat) en Michael Bolton het opnemen als single, in respectievelijk 1990 en 1992. In de jaren ’00 volgen ook nog versies van Eagle Eye Cherry (2002) en Billy Corgan (Smashing Pumpkins) (2005).
Nadat voor Tim Dawn zijn zangcarrière min of meer begon in 2014, kwam deze in een stroomversnelling in 2018. Singles ‘Walking on a wire’ en Bite the bullet’ werden beide topsongs bij NPO Radio 2. Nadat single ‘Prove you wrong’ van Dawn’s debuutalbum al wat radio-airplay krijgt, moet deze cover zijn naam toch gaan vestigen.
Lost Frequencies & Mathieu Koss – Don’t leave me now
Felixde Laet ofwel Lost Frequencies is zowel met deze als met ‘Love To Go’ (met Zonderling en Kelvin Jones) in de hitlijsten actief. Hiermee verbreekt hij het record van meest succesvolle Belgische act in de Top 40. 25 Jaar geleden nam Clouseau dat stokje over van Adamo, nu is de Laet dus recordhouder
Origineel: MGMT – Kids (2007). Dit was één van de drie prijsnummers van debuutalbum Oracular_Spectacular, naast ‘Time to pretend’ en ‘Electric Feel’. Nu moet wel worden vermeld dat dit een re-recording is van Kids, want er is een oudere versie. MGMT, bestaande uit Andrew VanWyngarden en Ben Goldwasser, heette aanvankelijk Management en bracht in 2004 EP ‘We (don’t) care’ uit. Hierop staat dus een oudere en productioneel inferieure versie van Kids op, deze is hieronder te beluisteren. In 2005 verschijnt deze versie ook nog op EP ‘Time to pretend’ (2005), nu voor het eerst als MGMT. Maar echt indruk maakt de nieuwe versie, al bereikt het nooit de hitlijsten hier. Dat is in landen als Noorwegen #1!), Ierland (#9) en België (#19) wel anders. Het nummer krijgt ook een Grammy-nominatie voor Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocals.
Het is de zanglijn uit het refrein van Kids dat duidelijk is overgenomen op de track van Lost Frequencies en Mathieu Koss:
“Control yourself, take only what you need from it A family of trees wanting to be haunted”
Dit is in Don’t leave me now prominent te horen in de tekst:
“I don’t deserve you but don’t leave me, leave me Took you for granted but don’t Don’t leave me stranded”
Er staat op You Tune ook een mix waar beide nummers met elkaar zijn verweven. Voor Lost Frequencies is dit zijn 7e Top 40-hit (naast 5 Tipnoteringen) en is de meest succesvolle Belgische act. Nu is Felix in eigen land nog succesvoller, want zo had hij in 2016 bijvoorbeeld een #1 te pakken met What s Love, terwijl deze in ons land niet verder kwam dan de Tipparade. Bekendste nummer van Lost Frequencies blijft vooralsnog ‘Are you with me’, oorspronkelijk van Easton Corbin.
Cover Black Hole Sun als mooi eerbetoon aan Chris Cornell
Countryster Brandi_Carlile is één van de uitgenodigde artiesten tijdens het Chris Cornell Memorial Concert. Haar cover van Black Hole Sun leverde dusdanig warme reacties op, dat een studioversie een logisch gevolg bleek
Onderwijl er eind jaren tachtig in Engeland een de nieuwe muziekstroming ‘Madchester’ ontstaat (Lees Happy Mondays, Stone Roses, Primal Scream ), ontwikkelde er aan de noordwest kust van Amerika een geheel eigen stroming. Vanaf 1988 komt langzaamaan de Grunge opzetten, met als epicentrum Seattle. Grunge combineert elementen van Punk, Heavy Metal en Indierock. Het schurende, rommelige geluid, tevens lage budgetten, gebrek aan professionaliteit en opnameskills, ofwel “grunge”.
Dit in combi met teksten over onder andere laag zelfbeeld, sociale en psychische problemen. Het paste goed in het tijdsbeeld van de jeugd in het min of meer geïsoleerde Seattle in de jaren ’85-’95. De populariteit van bands als Pearl Jam, Nirvana, Soundgarden, Alice In Chains maakten Grunge de meest populaire stroming binnen rockmuziek. Het maakte van de alternatieve (-rock)muziek een gerespecteerde stroming met een zeer groot publiek.
Soundgarden frontman Chris Cornell speelt een belangrijke rol in het ontstaan van de stroming. Zijn in 1984 opgerichte band, weet in 1990 te tekenen bij het grote A&M Records. Ondanks dat het album ‘Badmotherfinger’ uit 1991, werd overschaduwd door het onverwachte succes van Nirvana’s Nevermind, werd het album Soundgardens eerste platina-album, en word tevens genomineerd voor een Grammy Award. Hun grootste succes komt echter met het album ‘Superunknown’ uit 1994, in de US word het 5 maal platina en in Nederland goud.
De derde single van het album, ‘Black Hole Sun’ leverde een Grammy Award op, en verkocht meer dan 3 miljoen keer wereldwijd. In de Nederlandse Top 40 kwam de single niet een, maar twee keer binnen, maar kwam toch niet verder dan de 31ste plek. Cornell’s latere band Audioslave had helemaal geen hitsucces in Nederland.
Carlile tussen grote artiesten bij herdenking
Chris Cornell overleed in de nacht van 17 op 18 mei 2017 op 52-jarige leeftijd in Detroit. Op 16 januari 2019 organiseerde men in The Forum in Los Angeles een vijf uur durend eerbetoonconcert aan Cornell gehouden. Onder de naam ‘I Am The Highway’ werkten grote artiesten als Foo Fighters, Metallica, Jack Black en Miley Cyrus mee. Countryzangeres en vijfvoudig Grammy Award winnaar Brandi Carlile was ook één van de genodigden. Zij zong een vertolking van Temple Of The Dog’s ‘Hunger Strike’, Audioslave’s ‘Like A Stone’ en Soundgardens ‘Black Hole Sun’.
Brandi Carlile werd in 1981 geboren in Ravensdale, 40 minuten rijden van Seattle. Haar laatste album ‘By The Way, I Forgive You’ was goed voor 3 Grammy’s. Ze was in 2019 onderdeel van de Country supergroep ‘The Highwaywoman’, dat lovende kritieken kreeg in de US.
Na de tribute-show kwamen Carlile en de overlevende leden van Soundgarden bijeen in de studio van Seattle om 2 Soundgarden- klassiekers op te nemen voor Record Store Day. Het resultaat is A Rooster Says, toen alleen op collectors item 12” vinyl en vanaf 1 januari 2021 als digitale download. Andere bijzondere namen die zich hebben.gewaagd aan het nummer zijn Leningrad Cowboys Paul Anka en Anastacia. Luister hieronder naar zowel de cover van Brandi als het origineel..
Met een vleug disco, funk en pop presenteerde Mars met Treasure zijn derde single van 2e album ‘Unorthodox Jukebox‘. Naast een top 10-hit wereldwijd bracht dit nummer de Hawaiaanse zanger nog meer vergelijkingen met Michael Jackson. Velen zagen hem als potentiële nieuwe King of Pop, hij brak immers door vlak na Michael’s dood in 2009
Origineel: Breakbot – Baby I’m Yours (2010). Niet verwarren met het bijna gelijknamige nummer van Jason Mraz. Breakbot is de Franse DJ en producer Thibaut Berland, die aanvankelijk vooral met grafisch werk (animatiefilms) bezig is. Toch maakt Breakbot in de jaren ’00 naam als remixer met tracks van o.a. Digitalism en Röyksopp. Baby I’m Yours verschijnt op de gelijknamige EP en reikt in eigen land tot plek 19 in de chart. Niet slecht voor een debuutsingle, die hij later zelfs niet meer kan overtreffen. Net als op het meeste van zijn werk werkt Breakbot ook op deze samen met zijn vaste collaborateur Irfane Khan-Acito. Beide heren worden ook vermeld als mede-autheurs van Bruno Mars’ Treasure, hoe dat zit?
Berland hoorde van de baas van label Because dat Bruno ‘Baby I’m yours’ van plan was te gaan coveren. Het management van Bruno had contact gezocht met Ed Banger Records (label van Breakbot). Maar het verzoek om het nummer te mogen coveren werd van de hand gewezen, omdat Breakbot’s debuutalbum, waarop ook Baby I’m Yours moest verschijnen, was nog niet af. Een coverversie ging dus niet door en heeft Mars ‘Treasure’ opgenomen met compleet andere tekst, maar zelfde melodielijnen in het refrein. Hoewel Berland verklaarde het een rip-off te vinden, maar er ook wel prima mee kon leven. Niet alleen omdat het hem ook een stukje naamsbekendheid bezorgde, maar omdat hij zelf ook overal zijn invloeden vandaan haalt.
Ontmoeting met Bruno
De Fransman verklaarde ook een ontmoeting met Mars te hebben gehad in Parijs. De twee hebben samen geluncht en konden prima met elkaar overweg, maar met zoveel muzikaal raakvlak ook niet vreemd. Cohesiemiddel moet toch wel Michael Jackson of Prince zijn geweest, waar beide artiesten hun grote bewondering al eens over uitspraken.
Bruno Mars’ Treasure belandde op #1 in Canada, Zuid Afrika en Libanon. Er zijn weinig landen waar de track géén hit was, al is de notering in Vlaanderen (#26) en ons land (#11) wat karig.
Het is je vast niet ontgaan, maar Amerika heeft een nieuwe president. Deze nieuwe president is op 20 januari 2021 beëdigd, en tijdens deze beëdiging traden diverse artiesten op. Dit gebeurde natuurlijk allemaal virtueel en zonder publiek. Een van deze artiesten was de in Nederland nog redelijk onbekende Grammy genomineerde zangeres Andra Day, ze zong haar single ‘Rise Up’ uit 2015 op het dak van het Roosevelt Hotel in Los Angeles. Maar de aandacht gaat nu uit naar haar single Strange Fruit
Origineel: Billie Holiday – Strange Fruit (1939). In 2015 kwam het boek ‘Chasing the Scream: The First and Last Days of the War on Drugs’ uit. Hierin wordt de geschiedenis en impact van drugscriminaliteit onderzocht en besproken. Het boek profileert vroege figuren uit de drugsoorlog zoals de aan heroïne verslaafde jazzmuzikant Billie Holiday. In de jaren 1940 zet het federaal narcoticabureau onder leiding van de racistische commissaris Harry J. Anslinger een undercoveroperatie op poten om de zangeres op te pakken, hetgeen gebeurt op 16 mei 1947. Haar rechtszaak “The United States vs Billie Holiday” volgt op 27 mei 1947.
Eén van de zaken die voor Anslinger mee speelde was haar vertolking van “Strange Fruit”, hij bedreigde haar en instrueerde haar om te stoppen met het uitvoeren van het nummer.
Verfilming leven Holiday
Het boek is aanleiding voor film The_United_States_vs._Billie_Holiday dat in februari in première zal gaan, en wie anders dan Andra Day speelt daarin de rol van ‘Lady Day’. De film handelt over Holiday’s succes en de bijkomende problemen met de overheid en Anslinger. Andra Day heeft een EP opgenomen met drie liedjes uit de film, waaronder haar vertolking van ‘Strange Fruit’. Het lied is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van de Amerikaanse schrijver Abel Meeropol uit 1937.
Het werd de best verkochte single ooit van Billie Holiday. Of dat ook voor Andra zal gelden valt nog te bezien.
Geboren als Cassandra Monique Batie, groeide ze op in San Diego, alwaar ze al jong in het kerkkoor zong en danslessen volgde. In 2010 werd tijdens een optreden van Day in een winkelcentrum in Malibu opgemerkt door de echtgenote van Stevie Wonder. Het resulteerde uiteindelijk in een platendeal bij Warner Bros.
In 2015 bracht ze haar debuutalbum ‘Cheers to the Fall’ uit, wat veel lof kreeg van de Amerikaanse muziekpers. Ook het nummer ‘Rise Up’ stond op het album. Zowel het album als het nummer leverden haar een Grammy nominatie op. Haar nummer ‘Stand Up for Something’ met rapper Common voor de film Marshall werd genomineerd voor een Oscar in 2018.
Maar gezien de filmtrailer die al te zien is op You Tube, zou haar rol als ‘Lady Day’ haar naast lovende kritieken wel mooie prijzen gaan opleveren. Waarschijnlijk zal de film een nieuwe boost geven aan de sociale gelijkheidsstrijd, met Andra als een van de voorvechters, net als haar heldin uit de jaren 40. Maar nu eerst lovende kritieken voor Strange Fruit.
