The Weeknd – D.D. (2011)
Gedurfde cover The Weeknd
Origineel: Michael Jackson – Dirty Diana (1987). Dit was in 1988 alweer de 5e single afkomstig van Michael’s album ‘Bad’ en was het rocknummer van de plaat. Zoals ‘Beat it’ van ‘Thriller’ een legendarische gitaarsolo bevatte van Eddie van Halen, kwam de solo uit dit nummer van Steve Stevens. Suggesties dat het zou gaan over Diana Ross of Diana “The Princess of Wales” wees Michael van de hand. Het zou gaan over aggressieve groupies die altijd in de buurt van een artiest proberen te komen.
Lady Diana was daarentegen groot fan van Dirty Diana, zo bleek ook tijdens het ophalen van herinneringen bij een concert in Londen: “I took it out of the show in honor of her royal highness. She took me away and she said, Are you going to do ‘Dirty Diana’? So, I said, ‘No I took it out of the show because of you.’ She said, ‘No! I want you to do it. Do the song. And she told me it was an honor to meet me. And I said, ‘It’s an honor to meet you.'”
Jackson vestigde met deze single een record, want het belandde in de Billboard Hot 100 op de bovenste plek. De 4 voorgaande singles van album ‘Bad’ bereikten hetzelfde en 5 nummer 1-hits van 1 album was een unicum. Ook in België werd #1 bereikt, in ons land bereikte deze mondiale hit een plek lager.
Dappere cover in de nog prille carrière The Weeknd
Abel Tesfaye, zoon van Ethiopische ouders, neemt met Jeremy Rose nummers ‘What You Need’, ‘Loft Music’ and ‘The Morning’ op. Nadat hij deze nummers uploadde op You Tube, worden deze opgepikt door landgenoot Drake, die deze post in een blog. Dit zorgt al voor wat “buzz”, net als 3 van zijn mixtapes die in 2011 verschijnen. Eerdergenoemde Drake neemt hem vervolgens op sleeptouw en Tesfaye werkt op zijn beurt mee op Drake-album Take_Care. Zijn artiestennaam wordt The Weeknd, de “e” laat hij weg om gezeur met band The Weekend te voorkomen.
Dat de carriere van de r&b-zanger een gigantische vlucht zal nemen, moge duidelijk zijn, maar even terug naar even eerder. Derde mixtape ‘ Echoes of Silence’ wordt geproduceerd door (ook in latere jaren) vaste producer Illangelo. The Weeknd zingt over verlangen en liefdeszeer, gedrapeerd in een wat donkere, beklemmende produktie. De mysterie die het omgeeft is ook te horen op ‘D.D.’, een cover van Dirty Diana dus.
Het moet gezegd, dapper is nog een understatement voor deze cover van Dirty Diana, zeker voor een nieuwe artiest. Er zijn dan ook maar weinig artiesten die zich aan deze Michael Jackson-classic hebben gewaagd. Het zou voor een beginnende artiest zelfs een muzikale doodsteek zijn, vandaar waarschijnlijk ook de acroniem als titel. Het pakte wel goed uit, al is de sfeer toch wel anders dan het origineel, je moet er wel even voor gaan zitten. Het komt niet louter door deze cover van Dirty Diana dat er vergelijkingen komen tussen The Weeknd en the King of Pop opduiken. In 2015 neem de Canadees nog track Can’t Feel My Face op, een hommage aan Jackson. Zelf zegt hij over de vergelijking: “These kids, you know, they don’t have a Michael Jackson. They don’t have a Prince. They don’t have a Whitney. Who else is there?”
Rond 2013 zou The Weeknd ook nog tijdens een Reddit-meeting het volgende hebben beweerd over het coveren Michael:
Bijzonder, zeker gezien zijn eigen cover, die wel geslaagd is en waar sommigen over beweren dat deze het origineel overtrof. Vergelijkingen tussen hem en de King of Pop (1958-2009) doken steeds vaker op, dat zal hem niet zijn ontgaan. Luister hieronder naar de cover en het origineel: