Gore, Lesley – It’s my party (and I cry if I want to) (1963)
Estimated reading time: 2 minutes
oorsprong van Home » Hit en origineel »
(o) Shapiro, Helen – It’s my party (1963). Seymour Gottlieb, John Gluck, Wally Gold en Herb Weiner schreven de song en hadden Helen Shapiro gevonden om het in te zingen. Haar versie werd een albumtrack en genereerde weinig aandacht. Zij had wel succes met een ander nummer, ‘Walking back to hapiness’ (1961). Gottlieb had de tekst gebaseerd op zijn eigen dochter Judy, die op haar 16e verjaardag haar grootouders niet wilde ontvangen. Vader Seymour vond dat ze zich niet zo moest aanstellen: “Don’t cry..” en kreeg als antwoord:
“It’s my party, I’ll cry if I want to” In het nummer zingt de ik-persoon over haar verjaardagsfeestje, die ze alleen viert. Haar vriendje Johnny is er namelijk met een andere meid (Judy) vandoor.
Lesley Gore was nog maar 16 dat ze met een pianoleraar wat demo’s opnam, die bij Quincy Jones belandden. Jones was nog een producer in opleiding, nam wat nummers met haar door en waren het eens over één nummer. Dit was It’s my Party en deze namen ze ook op. Na de opnames ging Lesley weer terug naar haar normale tienerleven, 2 maanden stond het op zijn kop. Het nummer was naar de hoogste positie geschoten in de Billboard Hot 100. Grappig detail: Lesley hoorde haar nummer voor het eerst in de auto en had niet door dat het haar eigen stem was en dacht dat iemand anders haar nummer ook had opgenomen.
Een leuke coverversie uit 1997 op naam van Howling Diablos is een leuke luistertip.